правяра́цца несов.

1. разг. проверя́ться; см. праве́рыцца;

2. страд. проверя́ться; испы́тываться; см. правяра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

test​2 [test] v.

1. выпрабо́ўваць; правяра́ць;

test smb.’s eyesight правяра́ць чый-н. зрок

2. тэсці́раваць, право́дзіць кантро́льную рабо́ту;

test smb. on smth. тэсці́раваць каго́-н. па чым-н.

♦

test the waters правяра́ць сітуа́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калібрава́ць

(фр. calibrer)

1) вымяраць, правяраць калібр чаго-н.; надаваць патрэбны калібр (напр. к. адтуліну, к. патроны);

2) правяраць шкалу дзяленняў вымяральнага прыбора (напр. к. тэрмометр).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мацава́ць, мацу́ю, мацу́еш, мацу́е; мацу́й; мацава́ны; незак., што.

1. Трывала прымацоўваць.

М. трос.

2. перан. Рабіць моцным, узмацняць.

М. абарону краіны.

3. У горнай справе: устанаўліваць крапеж.

4. Правяраць моц чаго-н. (разм.).

М. яйка.

|| наз. мацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

assay​2 [əˈseɪ] v. аналізава́ць сплаў ці рэ́чыва; правяра́ць, дасле́даваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

Правяраць правільнасць чыіх‑н. дзеянняў шляхам нагляду і даваць інструктыўныя ўказанні. Інспектаваць школы. Інспектаваць войска.

[Ад лац. inspectare — аглядаць, назіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

double-check

[,dʌbəlˈtʃek]

v.

правяра́ць, кантралява́ць дво́йчы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kontrolować

незак. кантраляваць, правяраць;

kontrolować bilety — правяраць білеты;

kontrolować rynek samochodowy — кантраляваць аўтамабільны рынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Вызначыць (вызначаць) вагу тары. Тарыраваць тачку.

2. Праверыць (правяраць) паказанні прыбораў па кантрольных прыборах.

[Ад ням. tarieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзаменава́ць

(лац. examinare)

правяраць веды па якім-н. вучэбным прадмеце на экзамене.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)