m -(e)s, -zölle эк. пратэкцыяні́ся́кая [ільго́тная] по́шліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spérrzoll
m -s, -zölle забаро́ннае мы́та, забаро́нная по́шліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мыт1, ‑у, М мыце, м.
Гіст. Падатак, пошліна за правоз тавараў цераз граніцу ці па тэрыторыі дзяржавы.
мыт2, ‑у, М мыце, м.
Інфекцыйная хвароба ў коней, якая суправаджаецца запаленнем слізістай абалонкі насаглоткі і падсківічных залоз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мы́та
(польск. myto, ад ст.-в.ням. mūta)
гіст.пошліна за правоз тавараў цераз граніцу ці па тэрыторыі дзяржавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Пі́ўшвы ’апоўзіны на стозе сена’ (пін., Нар. сл.). Гл. пошла, пошліна ’тс’ з рэгіянальнай заменай о > і і ў пад уплывам паўліна (піўзіна) (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Impórtzoll
m -(e)s, -e эк.і́мпартная [увазна́я] мы́тная по́шліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тамга́, ‑і, ДМ ‑мзе, ж.
Гіст.
1. Кляймо, метка на чым‑н. як знак уласнасці (першапачаткова ў родавым грамадстве манголаў). // Пячаць, пячатка.
2. Гандлёвая пошліна ў Старажытнай Русі ў 13–15 стст., якую бралі, ставячы спецыяльнае кляймо на тавар.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тамга́ ’кляймо, метка, пячаць, пячатка’, ’гандлёвая пошліна’ (ТСБМ), ст.-бел.тамга, томга ’гандлёвае мыта’ (Ст.-бел. лексікон). З рускай мовы, параўн. стараж.-рус.тамга/*тамъга ’кляймо; пячатка; від падатку, уведзенага на заваяванай тэрыторыі Старажытнай Русі татара-манголамі’, пазней, у Маскоўскім княстве, — ’гандлёвая пошліна’. Ст.-цюрк.tamɣa ’пячатка, адбітак’, сучасныя манг.тамга́ ’пячатка; штэмпель; штамп’, ’кляймо, таўро’, ’туз (у картах)’, каз.-тат.тамга́ ’метка; таўро, кляймо; пячатка’, тур.damga ’кляймо, штэмпель; пломба; проба (на каштоўных вырабах)’ і інш. (Чарных, 2, 227; Фасмер, 4, 18; Анікін, 531).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Недапошлы ’хворы’ (Сл. ПЗБ). Відаць, з неда- ’дастаткова’ (гл.) і пайсці, параўн. недошлы ’слабы, хваравіты’, што, магчыма, з’яўляецца зыходнай формай для названага слова, узнікшага пад уплывам слоў тыпу пошліна ’хвароба, пошасць’ (Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
увазны́экÉinfuhr-, Impórt;
увазна́я по́шлінаÉinfuhrzoll m -(e)s, -e, Impórtzoll m;
увазны́я кантынге́нты Impórtquoten pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)