сляб, ‑а, м.

Спец. Стальная пліта, якая служыць загатоўкай для пракаткі ліставой сталі.

[Ад англ. slab — пліта, пласпіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунда́ментны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фундамента, прызначаны для фундамента. Фундаментная пліта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

древе́сно-стру́жечный драўня́на-стру́жкавы;

древе́сно-стру́жечная плита́ драўняна-стру́жкавая пліта́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gas range

га́завая пліта́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стэ́ла, ‑ы, ж.

Вертыкальна пастаўленая каменная або металічная пліта (надмагільная, мемарыяльная) з надпісам або з рэльефнымі вобразамі.

[Грэч. stēlē — слуп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапліта́, ‑ы, ДМ ‑ліце, ж.

Пліта (у 2 знач.), якая працуе на электраэнергіі. Гатаваць на электрапліце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Плы́ціна ’вялікая дзярніна’, плыцье ’задзірванелыя скібы (зямлі)’ (ТС). Арэальнае ўтварэнне, параўн. укр. плыта ’пліта’, плиття ’пліты’. Да пліта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Памянш. да пліта (у 1 знач.). Падлога з керамічных плітак. // Невялікі плоскі чатырохвугольны кавалак чаго‑н. Плітка шакаладу.

2. Памянш. да пліта (у 2 знач.); невялікая пліта. Кватэра яе парадавала. Даволі прасторны пакой, маленькая, але ўтульная кухня, дзе ўсё пад рукой: газавая плітка, беленькая ракавіна, бліскучы кран, павярнулі — палілася вада. Шамякін.

3. Электрычны награвальны прыбор для прыгатавання ежы. Святлана ўключыла плітку, паставіла грэць чай. Шахавец.

•••

Мятлахская плітка — керамічная плітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плінт

(гр. plinthos = цэгла, пліта)

архіт. квадратная пліта, якая з’яўляецца ніжняй часткай базы калоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бето́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бетону. Бетонныя работы. Бетонны завод. // Зроблены з бетону. Бетонная пліта. Бетонныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)