athletic
[æӨˈletɪk]
adj.
1) атлеты́чны; спарто́вы
an athletic field — спарто́вы пляц
2) руха́вы, энэргі́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́пукліцца, ‑ліцца; зак.
Разм.
1. Выдацца наперад; выпучыцца; набыць сферычную форму з вонкавага боку. Выпукліліся рэбры. Выпукліліся сіняватыя жылы на скронях. □ Вялікі рыначны пляц выпукліўся .. пакатым узгоркам сярод нізкіх драўляных хат ускраіны. Галавач.
2. перан. Вылучыцца, стаць выразным. Яўсеенка схаваўся ў людзях. Калі змоўк яго голас, — выпуклілася шчырасць яго гаворкі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
plaza
[ˈplɑ:zə]
n.
пляц -у m., пло́шча f.; ры́нак -ку m.; ры́нкавая пло́шча; Am. цэ́нтар з кра́мамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Плянт ’пляц’ (старое) (зэльв., Сл. рэг. лекс.). Пад уплывам плянтаваць (гл.) з польск. plan ’сядзіба, участак’. Менш верагодная сувязь з літ. plentas, plenta(s) ’глеба, грунт’ (адносна паходжання гл. Фрэнкель, 616), якія Бязлай (Razpr. SANU, 7, 166) параўноўвае са славен. oplat (< *o‑plęt): v opłat vreči ’кінуць у зямлю’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АРША́НСКІ КЛЯ́ШТАР БЕРНАРДЗІ́НЦАЎ.
Існаваў у 1636—32 у Оршы. Засн. Андрэем і Крысцінай Млоцкімі, якія выдзелілі пад кляштар пляц і 6 маргоў зямлі. Мураваныя будынкі касцёла і 2-павярховага жылога корпуса пастаўлены ў 2-й пал. 18 ст. на ахвяраванні жыхароў. Касцёл, пашкоджаны паводкай 1760, пазней заняты пад ваенны склад, у 1817—19 адрамантаваны і вернуты духавенству. Пасля закрыцця кляштара жылы корпус заняты пад шпіталь. Касцёл не ўцалеў.
А.А.Ярашэвіч.
т. 1, с. 540
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
site1 [saɪt] n.
1. ме́сца, пляц для пабудо́вы;
a bu il ding site будаўні́чы аб’е́кт;
a camping site пляцо́ўка для ла́гера
2. месцазнахо́джанне; размяшчэ́нне;
the site of a battle по́ле бі́твы
3. comput. сайт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
circus
[ˈsɜ:rkəs]
n.
1) цырк -у m.
2) Figur. сьме́шная сытуа́цыя, балага́н -у m.
3) амфітэа́тар -ру m.
4) кру́глы пляц
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дзядзі́нец, ‑нца, м.
1. Агароджаны пляц, двор пры якой‑н. вялікай пабудове (гаспадарчай, жылой і пад.). Месцам для сходу быў выбраны дзядзінец былой старыцкай царквы. Хадкевіч. За горкай панская пасада, Як у вяночку, каля саду У глыбі прасторнага дзядзінца Стаяла збоку ад гасцінца. Колас.
2. Тое, што і дзяцінец 1. Галоўнай часткай [старажытнага горада] быў ўмацаваны цэнтр, так званы дзядзінец. Звычайна ён размяшчаўся на ўзвышаным месцы. Штыхаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
plac, ~u
м. пляц; плошча; пляцоўка;
plac budowy — будаўнічая пляцоўка;
plac zabaw — пляцоўка для гульняў;
plac boju — поле бою
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nierówny
1. няроўны;
nierówny plac — няроўны пляц;
2. неаднолькавы; няроўны;
nierówny poziom — неаднолькавы ўзровень;
nierówny charakter перан. няроўны (зменлівы) характар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)