супрацьззя́нне, ‑я, н.

Спец. Невялікая светлая пляма, якая з’яўляецца ноччу на небе ў пункце, супрацьлеглым сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Féttflecken

m -s, - пля́ма тлу́шчу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ла́піна, -ы, мн. -ы, -пін, ж.

1. Месца, якое вылучаецца чым-н. на агульным фоне.

Лапіны сенажаці.

2. Пляма іншага колеру на поўсці жывёлы, пер’і птушкі.

3. Невялікі кавалак зямлі (разм.).

Мець лапіну зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Знікнуць пасля чысткі. Пляма адчынілася. // Зрабіцца чыстым, пасвяжэць пасля чысткі. Бутэлька адчысцілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oil slick [ˈɔɪlslɪk] n. на́фтавая пля́ма, пле́ўка на́фты (на паверхні вады)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазагіна́цца, ‑аецца; зак.

Загнуцца — пра ўсё, многае. Вугалкі [кнігі] пазагіналіся, дэрмацін у многіх месцах працёрся, знізу цямнела пляма. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прага́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр., невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памянш. прага́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́ліна ж (пляма) Fleck m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

радзі́мы:

радзі́мая пля́ма разм Múttermal n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

проціззя́нне, ‑я, н.

Спец. Невялікая светлая пляма авальнай формы, якая з’яўляецца ноччу на небе ў месцы, дыяметральна процілеглым сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)