чатырохко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з чатырох карпусоў. Чатырохкорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зануры́цца сов., обл. погрузи́ться, углуби́ться;

плуг ~ры́ўся глыбо́ка ў зямлю́ — плуг погрузи́лся глубоко́ в зе́млю;

стары́ ~ры́ўся ў рабо́ту — стари́к погрузи́лся (углуби́лся) в рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастро́нкі, ‑аў; адз. пастронак, ‑нка, м.

Частка збруі — рамяні (вяроўкі), якія злучаюць ворчык з хамутом пры запраганні каня ў плуг, барану. [Конь] увагнуў галаву, напяліся пастронкі і плуг урэзаўся ў мяккую зямлю. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЛЕБААПРАЦО́ЎЧЫЯ МАШЫ́НЫ,

машыны для апрацоўкі глебы. Найб. пашыраны: барана, валакуша, каток палявы, культыватар, лушчыльнік, пласкарэз-глыбокарыхліцель, плуг, рыхліцель, фрэза глебавая.

т. 5, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

снегаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі ад снегу. Снегаачышчальная машына. Снегаачышчальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́чнік, ‑а, м.

Плуг з дзвюма паліцамі для акучвання бульбы ці агародных раслін; абганялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канавакапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для капання канаў, траншэй і пад. Канавакапальны плуг. Канавакапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плужо́к, ‑жка, м.

1. Памянш. да плуг.

2. Невялікі плуг, якім абганяюць бульбу, буракі і пад. А тут раптам такая неспадзяваная ўдача: адганяць бульбу! Самая што ні на ёсць сталая работа — з плужком-абганянкай, з жывым канём, з пугай... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plough​1 [plaʊ] n. BrE

1. плуг

2. ралля́, узара́ная зямля́

3. the Plough BrE, astron. Вялі́кая Мядзве́дзіца

♦

under the plough BrE, fml пад во́рывам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да корпуса (у 2, 3 і 4 знач.). Корпусны плуг. Корпусная абшыўка карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)