аліме́нты, -аў.

Матэрыяльныя сродкі (грошы), якія выплочваюцца ў адпаведнасці з пастановай суда на ўтрыманне непрацаздольных дзяцей або бацькоў асобамі, што звязаны з імі адносінамі роднасці.

Плаціць а.

|| прым. аліме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падатказдо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць прымет, пры якіх па закону належыць плаціць падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што.

Заплаціць у дадатак, звыш якой‑н. платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

płacić

незак. плаціць;

płacić gotówką — плаціць наяўнымі [грашыма];

płacić na raty — плаціць y растэрміноўку;

płacić przelewem — плаціць пераводам;

płacić z góry — плаціць авансам;

płacić dobrem za złe — плаціць дабром за зло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неплацежаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае магчымасці плаціць па сваіх грашовых абавязацельствах. Неплацежаздольная фірма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. даплаціць.

2. Дадатковая плата.

Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Д. за багаж.

|| прым. даплатны́, -а́я, -о́е.

Даплатная каса.

○

Даплатное пісьмо — пісьмо, за перасылку якога плаціць атрымальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

underpay [ˌʌndəˈpeɪ] v. (underpaid) ве́льмі ні́зка апло́чваць, недапло́чваць, зама́ла плаці́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wpłacać

незак. плаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Мытава́ць ’спрабаваць, прымушаць, рабіць што-небудзь’ (Кос.). Да мыта (> ⁺мытаваць ’прымушаць плаціць мыта’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плацежаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

•••

Плацежаздольны попыт гл. попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)