calec

м.

1. цаліна;

2. горн. цалік; пласт; масіў;

calec kredowy — мелавы пласт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вугляно́сны, ‑ая, ‑ае.

Багаты каменным вугалем. Вугляносны басейн. Вугляносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрацы́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да антрацыту. Антрацытавы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе нафту. Нафтаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ. Газаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе газ ​1. Газапранікальны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У састаў якога ўваходзіць метал. Металаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе ваду. Ваданосны гарызонт. Ваданосны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́нуцца², -нуся, -нешся, -нецца; су́нься; незак. (разм.).

1. Вельмі павольна рухацца.

Калёсы ледзь сунуліся па гразі.

Па небе сунуліся дажджавыя хмары.

2. Перамяшчацца, перасоўвацца, спаўзаць куды-н.

Пласт саломы паволі сунуўся з воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з галькі, пакрыты галькай. Галечны пласт. Галечны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)