міло́сціць
‘праяўляць міласць, паважаць, песціць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
міло́шчу |
міло́сцім |
| 2-я ас. |
міло́сціш |
міло́сціце |
| 3-я ас. |
міло́сціць |
міло́сцяць |
| Прошлы час |
| м. |
міло́сціў |
міло́сцілі |
| ж. |
міло́сціла |
| н. |
міло́сціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
міло́сці |
міло́сціце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
міло́сцячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
падлабу́ньваць
‘песціць, лашчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падлабу́ньваю |
падлабу́ньваем |
| 2-я ас. |
падлабу́ньваеш |
падлабу́ньваеце |
| 3-я ас. |
падлабу́ньвае |
падлабу́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падлабу́ньваў |
падлабу́ньвалі |
| ж. |
падлабу́ньвала |
| н. |
падлабу́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падлабу́ньвай |
падлабу́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падлабу́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
не́житьI несов. пе́сціць; (голубить) галу́біць, мілава́ць; (ласкать) ла́шчыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго, чым.
Занадта песціць, псаваць празмернай увагай, клопатамі, патураннем. Балаваць дзяцей гасцінцамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго.
Нар.-паэт. Песціць, мілаваць, лашчыць. Сына ў калысцы галубіць матуля. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пеленгава́ць ’выхоўваць, песціць, мілаваць’ (Нас.), ’даглядаць, клапаціцца’ (Сцяшк. Сл.), пелянґава́ць ’даглядаць’ (шальч., Сл. ПЗБ), пеле́гаваць ’выхоўваць, няньчыць, песціць; біць’ (Растарг.). З польск. pelęgnować, pielęgować, pielegować ’даглядаць, песціць’, ’клапаціцца’, якое з ням. pflegen (в.-ням. phlëgan) ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; незак., каго-што.
1. Праяўляць пяшчотнасць, любоў, ласку¹.
Л. дзіця.
2. Пяшчотна дакранацца да каго-н., чаго-н., гладзіць.
Л. сабаку.
3. перан. Песціць, выклікаць прыемнае адчуванне.
Сонца л. твар.
|| наз. ла́шчанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
nourish [ˈnʌrɪʃ] v.
1. кармі́ць, харчава́ць, сілкава́ць, жыві́ць
2. fml жыві́ць, пе́сціць (надзею, мару і да т.п.);
nourish dreams of a trip abroad пе́сціць ма́ры пае́хаць за мяжу́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hätscheln
vt пе́сціць, ба́лаваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
humour2 [ˈhju:mə] v. улаго́джваць, патура́ць;
humour a child пе́сціць, ба́лаваць дзіця́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)