препо́на книжн., уст. перапо́на, -ны ж.; (помеха) перашко́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

impediment [ɪmˈpedɪmənt] n. перашко́да; замі́нка;

a speech impediment заіка́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Behínderung

f -, -en перашко́да, абмежава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зами́нка разг. замі́нка, -кі ж., затры́мка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неустрани́мый неадхі́льны; (непреодолимый) неадо́льны, неперамо́жны; (неизбежный) неміну́чы;

неустрани́мое препя́тствие неадо́льная перашко́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зава́да ’загана; перашкода’. Рус. смал., укр. зава́да, польск., серб.-луж. zawada ’перашкода’, чэш., славац. závada ’загана, перашкода’, славен. zavȃda ’сварка’, серб.-харв. за́вада, за̏вада ’сварка’ ст.-бел. завада ’перашкода’ (1407 г., Полац. грам.). Ц.-слав. завадити ’звязаць’. Прасл. zavada — аддзеяслоўнае імя ад прэфіксальнага дзеяслова zavaditi (гл. вадзіць 1) з асноваутвараючым ‑а, якое стала канчаткам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закавы́ка, ‑і, ДМ ‑выцы; Р мн. ‑вык; ж.

Разм. Затрымка, перашкода ў чым‑н. Ды толькі вось дзе закавыка: Купіць зямлю — купіць не лыка, Тут грошы трэба. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hínderung

f -, -en затры́мка, перашко́да, паме́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

препира́ние ср.

1. уст., см. препира́тельство;

2. (препятствие) уст. перашко́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

insurmountable [ˌɪnsəˈmaʊntəbl] adj. fml неадо́льны; неперамо́жны;

an insurmountable obstacle неадо́льная перашко́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)