negotiate [nɪˈgəʊʃieɪt] v.

1. ве́сці перамо́вы/перагаво́ры, абмярко́ўваць умо́вы; дамаўля́цца;

negotiate with smb. for/about smth. ве́сці перамо́вы з кім-н. аб чым-н.;

negotiate a contract/an agreement заключа́ць кантра́кт/дагаво́р

2. перабіра́цца, перапраўля́цца; пераадо́льваць (перашкоды, цяжкасці);

negotiate a wall перабіра́цца/перала́зіць це́раз сцяну́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

complicated

[ˈkɑ:mpləkeɪtəd]

adj.

склада́ны; цяжкі́; заблы́таны

a complicated design — склада́ны ўзо́р

complicated negotiations — склада́ныя перамо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ongoing [ˈɒngəʊɪŋ] adj.

1. бесперапы́нны, безупы́нны, няспы́нны, пастая́нны

2. які́ адбываецца ў цяпе́рашні час;

ongoing negotiations перамо́вы, які́я прахо́дзяць у цяпе́рашні час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sfinalizować

зак. давесці да канца; завяршыць;

sfinalizować rokowania — завяршыць перамовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Transaktión

f -, -en

1) перамо́вы

2) эк., камерц. транса́кцыя, здзе́лка

nichtproduktíve ~ — пазавытво́рчая апера́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

summit [ˈsʌmɪt] n.

1. вяршы́ня;

the summit of my ambitions мяжа́ маі́х імкне́нняў

2. са́міт, сустрэ́ча на вышэ́йшым узро́ўні;

summit talks перамо́вы на вышэ́йшым узро́ўні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

negotiate

[nɪˈgoʊʃieɪt]

v.i.

1) ве́сьці перамо́вы, дамаўля́цца, дагаво́рвацца

2) дамаўля́цца, пагаджа́цца на што

3) прадава́ць

4) informal прае́хаць, прайсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rajcować

незак.

1. разм. балбатаць; мянціць языком;

2. раіцца; весці перамовы; разважаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rokować

незак.

1. весці перамовы (перагаворы);

2. абяцаць;

rokować nadzieje — падаваць надзеі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

satisfactory [ˌsætɪsˈfæktəri] adj. здавальня́ючы;

a satisfactory explanation здавальня́ючае, перакана́ўчае/перакана́льнае тлумачэ́нне;

bring negotiations to a satisfactory conclusion уда́ла зако́нчыць перамо́вы;

The cooking is very satisfactory here. Тут вельмі добра гатуюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)