інве́ртар

(ад лац. invertere = пераўтвараць)

прыстасаванне для пераўтварэння пастаяннага электрычнага току ў пераменны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

альтэрна́тар

(н.-лац. alternator, ад лац. alternare = чаргаваць)

электрычная машына, якая выпрацоўвае пераменны ток.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

variable2 [ˈveəriəbl] adj.

1. пераме́нлівы, зме́нлівы;

variable weather няўсто́йлівае надво́р’е;

His mood is variable. Яго настрой часта мяняецца.

2. пераме́нны (пра велічыню, зорку, вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераўтвары́ць сов., в разн. знач. преобразова́ть;

п. жыццё — преобразова́ть жизнь;

п.пераме́нны ток у пастая́нны преобразова́ть переме́нный ток в постоя́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАРЫКО́НД

[англ. varicond ад vari(able) пераменны + cond(enser) кандэнсатар],

сегнетакерамічны кандэнсатар з рэзка выяўленай нелінейнай залежнасцю ёмістасці ад прыкладзенага напружання або тэмпературы (тэрмакандэнсатары). Бываюць дыскавыя, пласціністыя і плёначныя. Выкарыстоўваюцца ў параметрычных стабілізатарах току і напружання, узмацняльніках магутнасці і напружання і інш. Гл. таксама Варыкап.

т. 4, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

current1 [ˈkʌrənt] n.

1. цячэ́нне, плынь; пато́к, струме́нь (пра ваду, паветра)

2. electr. ток;

alternating current пераме́нны ток;

direct current пастая́нны ток

3. плынь, цячэ́нне, ход (пра падзеі, думкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВАРЫ́СТАР

[англ. varistor ад vari(able) пераменны + (resi)stor супраціўленне],

паўправадніковы рэзістар, супраціўленне якога залежыць ад прыкладзенага напружання. Паводле канструкцыі бывае ў выглядзе дыска, таблеткі, стрыжня, пацеркі і інш. Выкарыстоўваецца ў прыладах для стабілізацыі і рэгулявання напружання і току, эл. аховы, мадулятарах і памнажальніках частаты і інш.

т. 4, с. 20

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экспане́нта

(лац. exponens, -ntis = які выстаўляе напаказ)

мат. паказальная функцыя, г.зн. функцыя выгляду y = a​x, дзе x — незалежны пераменны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

variable

[ˈveriəbəl]

1.

adj.

1) зьме́нны, зьме́нлівы

variable winds — зьме́нныя вятры́

2) пераме́нлівы, няўсто́йлівы

3) пераме́нны, які́ мо́жна зьмяні́ць

2.

n. Math.

зьме́нная велічыня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камутаты́ўны

(лац. commutatus = пераменны)

перамяшчальны, звязаны з перамяшчэннямі; мат. к. закон — закон, які выражае нязменнасць сумы або выніку пры перастаноўцы складаемых або сумножнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)