запі́ска, -і, ДМ запісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Лісток паперы з запісам, кароценькае пісьмо.

2. Кароткі пераказ у пісьмовай форме якой-н. справы.

Дакладная з.

3. мн. Лісты з запісамі.

Чытаць лекцыі па запісках.

4. мн. Літаратурны твор у форме мемуараў, успамінаў.

Запіскі пісьменніка.

5. мн. Як частка назвы некаторых навуковых часопісаў.

Вучоныя запіскі ўніверсітэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

summary​1 [ˈsʌməri] n. сці́слы перака́з, рэзюмэ́;

news summary зво́дка наві́н;

a two-page summary рэзюмэ́ на дзве старо́нкі;

in summary на заканчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rundown​1 [ˈrʌndaʊn] n.

1. сці́слы перака́з; канспе́кт

2. (on/of) інфарма́цыя

3. BrE (in/of) скарачэ́нне;

a rundown of transport services скарачэ́нне тра́нспартных паслу́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przekaz, ~u

м.

1. перавод; пераказ;

przekaz pocztowy — паштовы перавод (пераказ);

2. квітанцыя; квіток; бланк;

3. кніжн. сведчанне; паведамленне;

środki (masowego) ~u — сродкі (масавай) інфармацыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́клад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выкладаць (у 3 знач.), выкласці (у 4 знач.).

2. Пераказ чаго‑н. сваімі словамі. Інфармацыя, падпісаная Т. Апаценкам, была па сутнасці разгорнутым выкладам зместу «Кароткага нарыса гісторыі беларускага мастацтва» — лекцыі Шчакаціхіна, прынятай слухачамі са шчырым захапленнем і ўдзячнасцю. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лібрэ́та

(іт. libretto = літар. кніжыца)

славесны тэкст тэатралізаванага музычна-драматычнага твора (оперы, аперэты, араторыі), сцэнарый балета, а таксама кароткі пераказ зместу спектакля ў тэатральнай праграме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парафра́за

(гр. paraphrasis = апісанне, выклад)

1) пераказ сваімі словамі літаратурнага твора, а таксама адаптацыя вялікіх мастацкіх твораў;

2) інструментальная п’еса віртуознага характару на оперныя тэмы або народныя мелодыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

narration

[nærˈeɪʃən]

n.

1) раска́з, апо́вед, ро́спавед -у m., раска́званьне n.

2) перака́з -у m.

3) апавяда́ньне n. (каро́ткі твор); справазда́ча f.; пералі́к падзе́яў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фа́була, ‑ы, ж.

Паслядоўны паказ падзей, здарэнняў і пад. у мастацкім творы; схема развіцця мастацкага твора. Я .. ніяк не мог вызваліцца ад уражання, што слухаю зусім другога чалавека, чую зусім другі расказ, падобны да першага толькі сваёй знешняй фабулай. Шамякін. // Кароткі змест, пераказ чаго‑н. Фабула твора нескладаная. У чулай душы апавядальніка ажывае «жыцця мінулага пячаць» — успамін аб дзяўчынцы Вераніцы. Лойка.

[Ад лац. fabula — апавяданне, гісторыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переложе́ние ср.

1. (действие и результат) пералажэ́нне, -ння ср., пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.; см. переложи́ть​ 8;

2. (пересказ) школ., уст. перака́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)