Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1.мн. Дзелавы абмен думкамі пры высвятленні якіх-н. пытанняў, умоў і пад.
Дыпламатычныя перагаворы.
2. Размова; кароткая спрэчка (разм.).
Заказаць міжгародні п.
П. з суседкай па размеркаванні плошчы калідора быў гарачы.
|| прым.перагаво́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).
П. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Präliminári¦en
pl папярэ́днія перага́воры, папярэ́днія ўмо́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прэліміна́рыі
(фр. préliminaire, ад лац. prae = раней, перад + limen, -minis = пачатак)
папярэднія, падрыхтоўчыя рашэнні, перагаворы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Unterhándlung
f -, -en
1) перагаво́ры, перамо́вы
~en éinleiten — пача́ць перагаво́ры
die ~en stóppen — прыпыні́ць перамо́вы [перагаво́ры]
2) пасрэ́дніцтва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kúhhandel
m -s закулі́сныя перагаво́ры, закулі́сны га́ндаль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Парла́мент ’вышэйшы заканадаўчы орган буржуазнай дзяржавы, заснаваны часткова або цалкам на выбарных органах’ (ТСБМ). З рус.парла́мент ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83). У рус. м. праз польск.parlament ад італ.parlamento ’абмеркаванне, перагаворы, сход’ (Брукнер, 396; Фасмер, 3, 208).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
са́міт
(англ. summit = літар. вяршыня, ад лац. summus = вышэйшы)
сустрэча, перагаворы кіраўнікоў дзяржаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
éinleiten
vt пачына́ць рабі́ць усту́п
die Verhándlungen ~ — пача́ць перагаво́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)