Літае́жлівы ’пераборлівы ў ядзе’ (маз., З нар. сл.). Да люты і есці (гл.). Параўн. таксама беласт., люб.лютае́жлівы ’тс’ (Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лютае́ж ’жывёла, якая дрэнна есць’ (гродз., Сцяшк. Сл.), ’пераборлівы ў ядзе чалавек’ (Сцяц.). Да прасл.lʼuto(j)ědjь (Трубачоў, Эт. сл., 15, 226).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
халасцякава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Разм. Жыць халасцяком, без жонкі. Відаць, густ.. [Павалковіча] быў вельмі пераборлівы. Аб гэтым сведчыла ўжо тое, што, нягледзячы на сваю інтэлігентнасць, якую ён выстаўляў напаказ, і паўвалочку зямлі, домік з садам у Рымках, ён да гэтага часу халасцякаваў.Машара.[Доня:] — Ну, ну. То чаму халасцякуеш? Табе ж [Тодар] недзе ці не пад трыццаць ужо? Усё, канечне, выбіраеш.Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
particular2[pəˈtɪkjələ]adj.
1. асо́бы, асаблі́вы;
with particular interest з асаблі́вай ціка́ўнасцю
2. асо́бны, асо́бы;
in this particular case у да́дзеным вы́падку;
I need this par ticular book. Мне патрэбна менавіта гэтая кніга.
3. (about/over)перабо́рлівы, патрабава́льны;
He’s very particular about his food. Ён вельмі пераборлівы ў ядзе.
♦
in particular у прыва́тнасці, асаблі́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Перабі́ра ’жывёла, якая дрэнна есць корм’ (Мат. Гом.), перэбі́ра ’пераборлівы, наравісты, капрызны’ (палес., КЭС). Да перабіра́ць (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑а са значэннем ’дзеючая асоба’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Карні́сты ’пераборлівы’ (Сл. паўн.-зах.). Магчыма, запазычанне з літ. мовы. Параўн. літ.karnüs ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 420). Беларускае слова атрымала прадуктыўны суфікс назваў асоб⇉іст.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Людае́д, любое́д ’першабытны чалавек’ (ТСБМ, ТС). Прасл.lʼudojȇdъ. Да люд і есці (гл.). Паняцце ’дрэнны, ліхі, благі’ спрыяла змене лексемы лютаедлівы ’пераборлівы ў ядзе’ ў людае́длівы, людаежлівы (лях., ваўк., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
critical[ˈkrɪtɪkl]adj.
1. крыты́чны;
a critical analysis крыты́чны ана́ліз;
be critical of smb. крытыкава́ць каго́-н.
2. выраша́льны, перало́мны, крыты́чны;
a critical moment крыты́чны мо́мант
3. патрабава́льны, перабо́рлівы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
fastidious
[fæˈstɪdiəs]
adj.
1) патрабава́льны; перабо́рлівы
2) вы́танчаны
a fastidious mind or taste — вы́танчаны ро́зум або́ густ
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)