перабракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

1. Забракаваць усё, многае або ўсіх, многіх. Перабракаваць увесь тавар.

2. Паўторна, яшчэ раз вызначыць якасць вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втори́чно нареч. паўто́рна, разг. другі́м на́ватарам; (второй раз) другі́ раз, другі́м ра́зам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пайса́ць ’паўторна малаціць каласы і дробную салому’ (Сцяшк. МГ, КЭС, гродз.). Гл. пойсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біс, выкл.

Выгук, які выказвае просьбу паўтарыць толькі што выкананы артыстам нумар.

•••

На біс (выканаць, праспяваць і г. д.) — праспяваць, выканаць паўторна па жаданню публікі.

[Ад лац. bis — двойчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дваі́ць, дваю, двоіш, двоіць; незак., што.

1. Рабіць парным; здвойваць. Дваіць ніткі.

2. Паўторна ўзорваць, пераворваць. Дваіць папары.

3. Спец. Дзяліць папалам; раздвойваць. Дваіць скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцыдыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Асоба, якая пасля пакарання за зробленае злачынства, паўторна зрабіла злачынства. Злодзей-рэцыдывіст. □ Начальнік выклікаў на перагаворы некалькі найбольш вядомых рэцыдывістаў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

replay​2 [ˌri:ˈpleɪ] v.

1. sport перагу́льваць, гуля́ць паўто́рна;

The match ended in a draw and will be replayed next Wednesday. Матч закончыўся ўнічыю і будзе перагульвацца ў наступную сераду.

2. паўто́рна прайграва́ць (плёнку, касету і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

readdress [ˌri:əˈdres] v.

1. пераадрасо́ўваць (карэспандэнцыю, інфармацыю)

2. зноў звярну́цца (да каго-н.); паўто́рна зада́ць пыта́нне ( каму-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Паўтора, ст.-бел. повторе, повтуре, повтурне ’паўторна’ (1513 г.) запазычаны са ст.-польск. powtóre, powtórnie ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 200).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rerun​2 [ˌri:ˈrʌn] v.

1. паўто́рна пака́зваць (фільм і да т.п.)

2. паўтара́ць (мерапрыемства);

rerun a race паўтары́ць забе́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)