Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гайду́к
(польск. hajduk, ад венг. hajduk = пехацінцы)
1) паўстанец-партызан на Балканах і ў Венгрыі ў перыяд турэцкага панавання (15—19 ст.);
2) выязны лакей памешчыка ў часы прыгону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
акрэ́слены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад акрэсліць.
2.узнач.прым. Які склаўся, трывала ўсталяваўся; выразны. Дзед Талаш ізноў адзін і ў паходзе. Ідзе ён ляснымі нетрамі, цёмнымі пушчамі, ідзе з акрэсленаю мэтаю.Колас.За дваццаць год, якія правёў былы паўстанец 1863 г. далёка ад радзімы, яго грамадзянскія ідэалы не толькі не развеяліся, а набылі больш акрэслены і мэтанакіраваны характар.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баяві́км.
1.разм. (паўстанец, змагар) Kämpfer m -s, -;
2. (фільм, спектакльі да т. п.) Knǘller m -s, - і -s; Réißer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
по́гань, ‑і, ж.
Разм.пагард. Пра тое, што выклікае агіду; нешта паганае, непрыемнае. Вера злуе на сябе і спехам мяркуе, ці яшчэ не позна выгнаць яе, гэтую кулацкую погань.Зарэцкі.— Кажуць, — дадавалі другія, — што гэта не павадыр яго быў, а паўстанец, які ішоў пана нашага забіць — шкада, што не забіў гэту погань...Чарот.Ведаеш чалавека, здаецца, як не трэба лепш, і раптам ён такім зробіцца, што ніколі не падумаў бы. Усё роўна, як у тых страшных казках, дзе злы чараўнік ператварае чалавека ў жабу ці яшчэ якую погань...Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rebel
1.[ˈrebəl]
n.
1) паўста́нец -ца m., паўста́нка f.
2) бунта́р -а́m., бунта́рка f., бунтаўні́к -а́m., бунтаўні́ца f.
2.
adj.
1) бунта́рскі
2) бунта́рны, паўста́нцкі
3.[rɪˈbel]
v.i., (-ll-)
1) бунтава́ць (-ца)
2) паўстава́ць
•
- Rebel
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)