ту́чность

1. сы́тасць, -ці ж., тлу́стасць, -ці ж., паўната́, -ты́ ж.;

2. тлу́стасць, -ці ж., урадлі́васць, -ці ж.;

3. я́дранасць, -ці ж., паўната́, -ты́ ж.; сакаві́тасць, -ці ж., со́чнасць, -ці ж.; см. ту́чный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plenitude

[ˈplənətu:d]

n.

паўната́ f., кампле́ктнасьць f.; мно́ства n.; даста́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ǘberfülle

f -

1) бага́цце, даста́так

2) празме́рная паўната́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fleshiness

[ˈfleʃɪnəs]

n.

1) сы́тасьць, таўшчыня, паўната́ f.

2) мясі́стасьць f. (пло́да, чалаве́ка, но́са)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ful(l)ness

[ˈfʊlnəs]

n.

паўната́ f., напо́ўненасьць f.

- in the fullness of time

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vllständigkeit

f - паўната́, дакла́днасць, зако́нчанасць

der ~ hlber — дзе́ля дакла́днасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́ўня, ‑і, ж.

1. Фаза Месяца, калі відзён увесь яго дыск. Якраз была поўня, ночы стаялі відныя, хоць па-восеньскаму свежыя, але ціхія. Шахавец.

2. Росквіт, паўната. Вясна была ўжо ва ўсёй поўні. Пестрак. Сама ў сілу [дзядзька] ўвабраўся, у ясную поўню гадоў. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tłustość

ж.

1. тлустасць;

2. сытнасць, тлустасць, паўната

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zupełność

ж. цэласць, паўната;

w ~ci — цалкам; зусім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mchtvollkommenheit

f - паўната́ ўла́ды, суверэнітэ́т; усемагу́тнасць

mit ~ usstatten — надзялі́ць ула́дай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)