Verbum

ча́ра, -ы, мн. -ы, чар, ж. (уст., паэт.).

Шкляная пасудзіна для піцця віна, часта з рознымі ўпрыгожаннямі.

кра́сны, -ая, -ае; -сен, -сна і -сна́ (нар.-паэт.).

Прыгожы.

Не радзіся к., а радзіся шчасны (з нар.).

бард, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Паэт і музыкант, выканаўца ўласных песень.

|| прым. ба́рдаўскі, -ая, -ае.

пачына́ючы, -ая, -ае.

Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць, які-н. род заняткаў.

П. паэт. Дапаможнік для пачынаючых (наз.).

глыбакаду́мны, -ая, -ае.

1. Поўны глыбокіх думак; удумлівы.

Г. паэт.

2. Сур’ёзны, засяроджаны.

Г. выгляд.

|| наз. глыбакаду́мнасць, -і, ж.

віху́ра, -ы, мн. -ы, -ху́р, ж.

1. Бура, завіруха (разм.).

2. Імклівы віхравы рух (паэт.).

|| прым. віху́рны, -ая, -ае.

струме́ністы, -ая, -ае.

1. Які складаецца са струменяў, у выглядзе струменяў.

Струменістая ручаіна.

2. Які струменіцца (паэт.).

Струменістая смуга.

трубаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі.

2. перан., чаго. Той, хто ўслаўляе, прапагандуе што-н.