эпікурэ́йскі филос., перен. эпикуре́йский;

○ ~кая паэ́зія — эпикуре́йская поэ́зия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poetry [ˈpəʊətri] n.

1. паэ́зія

2. што-н. паэты́чнае, цудо́ўнае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sensuous [ˈsenʃuəs] adj. пачуццёвы (пра ўспрыманне);

sensuous poetry эмацы́йна насы́чаная паэ́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паэты́чны, -ая, -ае.

1. гл. паэзія.

2. Прасякнуты паэзіяй, поўны хараства.

П. малюнак прыроды.

3. Мастацкі, творчы.

Паэтычнае чуццё.

Паэтычная задума.

4. Эмацыянальны, уражлівы.

Паэтычная натура.

|| наз. паэты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́рбніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. уст. Месца захоўвання дарагіх рэчаў, каштоўнасцей.

Княжаская с.

2. перан. Сукупнасць культурных, духоўных каштоўнасцей, сканцэнтраванне чаго-н. вельмі каштоўнага.

Паэзія Якуба Коласа і Янкі Купалы — с. беларускай літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

washy poetry

слаба́я паэ́зія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

букалі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да буколікі. Букалічная паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анакрэанты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які апявае радасці жыцця, каханне, весялосць. Анакрэантычная паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байрані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да байранізму, уласцівы яму. Байранічная паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радзін. Радзінныя песні. Радзінная паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)