дэмакра́т, ‑а, М ‑раце, м.
1. Прыхільна дэмакратыі.
2. Член буржуазнай дэмакратычнай партыі.
3. Уст. Той, хто паходзіць з народа, прытрымліваецца дэмакратычнага (у 2 знач.) ладу жыцця. Знаёміліся з Касцянком і Баранавым шэсць чалавек: міністр Мікалай Мікалаевіч, дэмакрат са знешняга выгляду і ў адносінах з людзьмі — просты, вясёлы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзінакро́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які паходзіць ад аднаго бацькі, але ад розных маці (пра дзяцей). // Які звязаны агульнасцю паходжання (аб братэрскіх народах, дзяржавах). Над працоўнымі Заходняй Беларусі і Заходняй Украіны навісла пагроза трапіць у рабства да гітлераўскай Германіі. У такіх умовах Савецкі ўрад прыняў рашэнне аб аказанні дапамогі сваім адзінакроўным братам. «Весці».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́тык
(гр. attikos = які паходзіць з Атыкі)
сценка над карнізам, які завяршае збудаванне, найчасцей трыумфальную арку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аэраге́нны
(ад аэра- + -генны)
мед. які паходзіць з паветра, перадаецца праз паветра (напр. а-ая іпфекцыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
исходя́щий
1. прич. які́ (што) ідзе́; які́ (што) выхо́дзіць, які́ (што) пахо́дзіць; які́ (што) зыхо́дзіць; см. исходи́тьII;
2. прил., канц. выхо́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
derive [dɪˈraɪv] v. (from)
1. fml атры́мліваць;
derive pleasure from smth. атры́мліваць задавальне́нне ад чаго́-н.
2. браць пача́так, пахо́дзіць (ад чаго-н.);
words derived from Latin сло́вы лаці́нскага пахо́джання
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
восходи́ть несов.
1. (подниматься вверх) узыхо́дзіць;
2. (иметь началом) браць пача́так (ад чаго); (происходить) пахо́дзіць (з, ад чаго);
3. (о светилах) усхо́дзіць, узыхо́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
hervórgehen
* vi (s)
1) выцяка́ць, выні- ка́ць
daráus geht hervór, dass… — адсю́ль выніка́е, што…
2) пахо́дзіць; выхо́дзіць
aus dem Vólke ~ — пахо́дзіць з наро́да
als Síeger ~ — вы́йсці перамо́жцам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пача́так¹, -тку, м.
1. Першы момант ці першыя моманты якога-н. дзеяння, з’явы.
П. жніва.
У пачатку восені.
П. навучальнага года.
Пакласці або даць п. чаму-н. (пачаць).
2. Зыходны пункт, кропка.
У пачатку вёскі.
Весці свой пачатак ад чаго-н. (паходзіць ад чаго-н.). Браць п. (пачынацца).
3. Першакрыніца, аснова, асноўная прычына.
Арганізуючы п.
Стрымліваючы п.
4. мн. -ткі, -ткаў. Асноўныя палажэнні, прынцыпы.
Пачаткі дзяржаўнасці.
5. мн. Спосабы, метады ажыццяўлення чаго-н.
На калектыўных пачатках.
На грамадскіх пачатках (бязвыплатна — пра якую-н. работу, дзейнасць каго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
entspríeßen
* vi (s) высок. (D)
1) выраста́ць
2) пахо́дзіць (з сям’і, з роду)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)