вы́даткаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

Зрасходаваць, патраціць.

В. грошы на будаўніцтва.

В. усе сродкі.

|| незак. выдатко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. выдатко́ўванне, -я, н.

|| наз. выдаткава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

splurge​2 [splɜ:dʒ] v. infml тра́ціцца; гуля́ць;

splurge on a new dress патра́ціць гро́шы на но́вую суке́нку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Паўтре́хваць ’патраціць’ (івац., Сл. ПЗБ). Відаць, з рус. повытряхивать ’павытрэсваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

помота́ть​III сов. (потранжирить некоторое время деньги) разг. патра́ціць, паманта́чыць, патранжы́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́шышкаць ’патраціць да капейкі’ (брагін., З нар. сл.). Да шы́шкаць ’траціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак.

1. каго-што. Пагубіць, давесці да смерці.

З. чалавека.

З. чыё-н. жыццё (сапсаваць жыццё каму-н., зрабіць няшчасным).

2. што. Марна патраціць (разм.).

З. многа грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Распато́рыць ’патраціць на пустое’ (Сцяшк. Сл.). Звязана з прато́рыць, праце́рці (Ласт.), гл. протар 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

потра́тить сов.

1. патра́ціць; (издержать) расхо́даваць, вы́даткаваць;

2. (время) патра́піць; (впустую) змарнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетра́тить сов., разг.

1. (всё, многое) патра́ціць;

2. (истратить сверх меры) ператра́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

use up

а) по́ўнасьцю ужы́ць, вы́даткаваць, патра́ціць (гро́шы)

б) informal змардава́ць; стамі́ць; зьнясі́ліць; вы́чарпаць (сі́лы, запа́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)