posprzeczać się

зак. пасварыцца; паспрачацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powaśnić się

зак. кніжн. пасварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пасканда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Скандаліць некаторы час. П’яны мінут дзесяць паскандаліў і ўціхамірыўся. // Пасварыцца з кім‑н. або між сабой. Паскандаліць з суседзямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пожури́ть сов., разг. пажуры́ць (каго), пасвары́цца (на каго), падакара́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unpleasantness [ʌnˈplezntnəs] n.

1. непрые́мнае пачуццё

2. сва́рка, непаразуме́нне;

have a slight unpleasantness with smb. крыху́ пасвары́цца з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entzwéien

1.

vt пасвары́ць

2.

(sich)

пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свары́цца sich zánken, zánken vi; sich stréiten*, stréiten* vi (спрачацца); sich verféinden (пасварыцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verféinden

vt

1.

vt пасвары́ць

2.

(sich)

пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verúneinigen

1.

vt раз’ядна́ць, пасвары́ць

2.

(sich) пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пакрыча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. Крычаць некаторы час. Халуста пакрычаў яшчэ трохі і пасунуўся дадому. Чарнышэвіч.

2. Пасварыцца, насварыцца на каго‑н. «На мяне.. [сакратар] дужа не пакрычыць. Нораў свой дома хай паказвае», — падумаў Язэп. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)