become

[bɪˈkʌm]

-came, -come

1.

v.i.

рабі́цца; става́цца

2.

v.t.

1) выпада́ць, адпавяда́ць, падыхо́дзіць

it does not become me — Гэ́та мне не выпада́е

2) пасава́ць, быць да тва́ру

This dress becomes her — Гэ́тая суке́нка ёй да тва́ру

- become of

- become to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прыпада́ць1 ’нізка нахіляцца, апускацца; прыціскацца’, ’даставацца, выпасці каму-небудзь; здарыцца, аказацца’, ’прыйсціся’ (ТСБМ, ТС), ’апускацца’ (ТС), ’спадабацца на смак’ (паст., Сл. ПЗБ), ’здарацца, выпадаць’ (Бяльк.). Рус. припада́ть ’прыхіляцца, прыціскацца; нахіляцца’, ’здарацца, адбывацца’, ’нечакана з’яўляцца’, ’шчыльна прылягаць’, ’кульгаць’ і да т. п., укр. припада́ти ’падаць, класціся на што-небудзь’, ’нахіляцца’, ’падыходзіць; пасаваць’, ’кульгаць’, ст.-рус. прыпадати ’схіляцца, прыгінацца’, ’падаць, здыхаць’, польск. przypadać ’прытуляцца’, ’пазбягаць, падскокваць’, ’здарацца’, чэш. připadati ’прыходзіцца (на долю); наставаць’, славац. pripadať ’прыходзіцца; прыпадаць (на долю)’, в.-луж. připadać ’прыналежаць; прыходзіцца’, серб.-харв. при́падати ’належаць; даставацца на долю’, ’прыхіляць, прыціскаць’, славен. pripádati ’даставацца на долю’; ’належаць’, балг. припа́дам ’схіляцца, падаць’, ’страчваць прытомнасць’. Прасл. *pripadati з першасным значэннем ’упасці да ног’, захаваным у ст.-слав. припасти (Сной₂, 577). Прэфіксальны дэрыват ад *padati.

Прыпада́ць2 ’прыставаць (пра хваробу)’ (смарг., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. з Латвіі і Літвы припада́ть ’хварэць, хілець’, польск. przypadłość ’хвароба, недамаганне’. Да прыпада́ць1; параўн. Мяркулава, Этимология–1967, 164. Параўн. яшчэ рус. пасть (аб скаціне) ’здохнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clash

[klæʃ]

1.

n.

1) ля́скат, бра́згат -у m.

2)

а) сутыкне́ньне n., варо́жая суты́чка

б) мо́цнае разыхо́джаньне, супярэ́чнасьць f., канфлі́кт -у m.

a clash of opinions — разыхо́джаньне ў пагля́дах

2.

v.

1) ля́скаць, бры́нкаць, бра́згаць

2) канфліктава́ць, не згаджа́цца, свары́цца

3) не пасава́ць, не гарманізава́ць

the colors clash — ко́леры не пасу́юць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fit3 [fɪt] v.

1. падыхо́дзіць, адпавяда́ць;

Your description fits the facts. Ваша апісанне адпавядае фактам.

2. пасава́ць; быць якра́з (памерам);

This suit fits him very well. Гэты касцюм добра сядзіць на ім.

3. прыла́джваць, прыладко́ўваць

fit in [ˌfɪtˈɪn] phr. v.

1. знахо́дзіць час (для чаго-н./каго-н.);

I can fit you in next week. Я магу прызначыць вам сустрэчу на наступным тыдні.

2. (with) супада́ць; падыхо́дзіць;

That fits in with my plans. Гэта цалкам супадае з маімі планамі;

His story fits in with hers. Яго аповед пацвярджае яе словы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лі́чыць, паўд.-пін. лы́чытыпасаваць, ісці да твару’ (Нар. лекс.), укр. ли́чити, личить ’быць да твару’, ’падыходзіць, пасуе’, рус. ли́чить ’наводзіць бляск’, личи́т ’пасуе, падыходзіць’, ст.-рус. личити ’выкрываць’, чэш. líčiti ’маляваць, рабіць ружовым’, ’прадстаўляць’, ’бяліць’; славац. líčiť ’грыміраваць’, ’падмалёўваць’, ’выяўляць; жыва апавядаць’, славен. líčiti ’рабіць прыгажэйшым’, ’выгладжваць, паліраваць’, ’грыміраваць’, серб.-харв. ли́чити ’быць падобным’, ’бяліць’, ’аздабляць’, ’надаваць форму’, ли́чи ’падыходзіць’, макед. личи ’аздабляць’, ’быць падобным, адпаведным, быць да твару’, балг. лича́ ’быць прыметным, падобным’, личи́ ’здаецца’, ц.-слав. личити ’абвяшчаць, паведамляць, рабіць яўным’. Прасл. ličiti ’утвараць, рабіць прыметным, падобным, пазначаць’, роднаснае з лік2 (гл.). Параўн. таксама ліцаваць2.

Лічы́ць ’называць лікі ў паслядоўным парадку’, ’вызначаць колькасць, суму’, ’дапускаць, прымаць у разлік, пад увагу’, ’прызнаваць’ (Нас., Грыг., Гарэц., Бяльк., Касп., Шат., ТС, ТСБМ, Растарг.), ’прытрымлівацца пэўнай думкі’ (Сл. ПЗБ), лічы́цца ’быць у разліку’, ’цаніцца’, ’ставіць сябе на ўзровень з іншымі’ (ТСБМ, Нас., ТС), ст.-бел. личити ’вызначаць суму, колькасць’, ’адлічваць, адмяраць’, ’расцэньваць’, ’адносіць да чаго-н.’ (Рукапіс ТСБМ). Укр. лічи́ти (< польск.), личи́ти, рус. пск., кур., тул., арханг. ли́чи́ть, польск. liczyć, н.-луж. licyś, в.-луж. ličić, чэш., мар. líčit, ст.-слав. личити. Паўн. прасл. ličiti, роднаснае з літ. likúoti ’лічыць’, лат. līkt ’старгоўвацца, дамаўляцца пры куплі-продажу’, лац. licēre ’быць выкладзеным для продажу’, licet ’дазволена (для продажу)’ (Бернекер, 720–721; Фасмер, 2, 496; Слаўскі, 4, 245–246; БЕР, 3, 441–442). Этымалагічна тоеснае да лі́чыць (гл.) зрабіла лексіка-семантычную эвалюцыю накшталт: ’паказваць добрым бокам’ > ’апавяшчаць’ > ’лічыць, весці ўлік’ (Трубачоў, Эт. сл., 15, 83).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

suit

[su:t]

1.

n.

1) гарніту́р, касьцю́м -а m.

2) Law судо́вая спра́ва

3) масьць f. (у ка́ртах)

4) заляца́ньне, сва́таньне n.

2.

v.t.

1) дастасо́ўваць, дапасо́ўваць

well-suited colors — до́бра дапасава́ныя ко́леры

2) спрыя́ць, адпавяда́ць

3) спраўля́ць во́пратку

4) быць адпаве́дным, падыхо́дзіць

Which day suits you best? — Які́ дзень найле́пш табе́ падыхо́дзіць?

5) падыхо́дзіць, пасава́ць

Her hat suits her — Капялю́ш ёй пасу́е

6) дагаджа́ць

it is hard to suit everyone — Ця́жка ўсі́м дагадзі́ць

- follow suit

- suit oneself

- suit yourself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ба́яцца, ба́ецца; незак.

Зал. да баяць (у 1 знач.).

бая́цца, баю́ся, баі́шся, баі́цца; незак.

1. Адчуваць страх; апасацца каго‑, чаго‑н. [Спаткай:] — Сядзелі ў зямлянках, грызлі сухары і носа баяліся вытыркнуць. Навуменка. Жыў некалі адзін пан, ды такі злосны, што бяда: ніхто не мог яму дагадзіць. Усе яго баяліся, як чорта. Якімовіч. // Знаходзіцца ў стане трывогі. У Ванды закружылася галава. Яна баялася, каб не страціць прытомнасць. Мяжэвіч. // Непакоіцца за каго‑, што‑н. За Валодзіка.. [Змітрок] менш баяўся. Бажко. // Пазбягаць каго‑, чаго‑н. непрыемнага. Баяцца сустрэчы. □ [Мацей Кулеш:] — Воўкам ты жывеш, кума. Жывых людзей баяцца стала. Шамякін. // Не адважвацца на што‑н.; не хацець узяцца за якую‑н. справу; пасаваць перад цяжкасцямі. [Ігнась] баяўся зрабіць непрыемнае сябру сваімі словамі. Мурашка. На якую хвіліну ў хаце ўсталявалася такая ўрачыстая цішыня, што кожны, здавалася, баяўся парушыць яе сваім дыханнем. Лынькоў. [Заатэхнік:] — Я так і ведала. Значыць, баіцеся паходзіць каля фермы. Сергіевіч. // З цяжкасцю пераносіць што‑н. [Чалавек:] — Гэта далёка, вёрст дваццаць адсюль будзе. Але я дарогі не баюся. Скрыган.

2. чаго. Не пераносіць чаго‑н., адмоўна рэагаваць на што‑н.; псавацца ад чаго‑н. Галава стала, холаду баяцца. Толькі на восень паверне, і Дубель носіць зімовую шапку. Ермаловіч. [Палікарпаўна:] — Любіць, пястуха [расада], каб яе рана сеялі, а калі пачне ўзыходзіць, дык вельмі ж баіцца холаду. Кулакоўскі.

3. (з адмоўем «не»), у знач. пабочн. Разм. Будзь упэўнены, не сумнявайся. [Жлукта:] Не бойся, я ведаю, што раблю. Крапіва. [Дзед:] — О, брат, не бойцеся, — .. [Верачка] ведае, з кім сябраваць. У старшыні не толькі хлеб, — у яго і скварка знойдзецца. Брыль.

•••

Баяцца дыхнуць — трымаць сябе ціха, баязліва.

Баяцца як агню — вельмі баяцца каго‑н.

Баяцца як чорт ладану (крыжа, кадзіла) — вельмі баяцца каго‑, чаго‑н.

Бога ты не баішся! — выражэнне дакору ў сувязі з тым, што хто‑н. робіць нешта недазволенае.

Бойся (ты) бога — май сумленне.

Духу баяцца — адчуваць страх пры адным упамінанні каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pass

[pæs]

1.

v., passed, passed or past

1) прахо́дзіць паўз што; праяжджа́ць, міна́ць

Many people pass our house every day — Шмат людзе́й прахо́дзіць паўз на́ш до́м штодня́

The parade passed — Прайшо́ў пара́д

We passed the street — Мы прае́халі ву́ліцу

2)

а) перадава́ць, падава́ць

Read this and pass it on — Прачыта́й гэ́та і перада́й дале́й

Pass the salt, please! — Калі́ ла́ска, пада́йце соль!

б) перахо́дзіць

His farm passed to his children — Яго́ная гаспада́рка перайшла́ да дзяце́й

3) здава́ць

to pass the examination — здаць экза́мен

4)

а) прыма́ць, право́дзіць (зако́н, рэзалю́цыю)

to get a bill passed — праве́сьці законапрае́кт

б) право́дзіць, ба́віць час

We passed the days happily — Мы ве́села право́дзілі дні

5) перахо́дзіць

Water passes from a liquid to a solid state when it freezes — Вада́ перахо́дзіць з ва́дкага ста́ну ў цьвёрды, калі́ замярза́е

Money passes from person to person — Гро́шы хо́дзяць з рук у ру́кі

6) прапуска́ць

to pass an insult — не зварача́ць ува́гі на абра́зу

7) перадава́ць

to pass the ball — падава́ць мя́ч, пасава́ць

8) (у гульні́ ў ка́рты), пасава́ць

2.

n.

1) прахо́д -у m.

2) зда́ча экза́мэну без адзна́кі

3) про́пуск -у m.; бяспла́тны біле́т

4) фо́кус штукара́

5) ву́зкая даро́га, сьце́жка f., цясьні́на ў гара́х

6) пас -у m. (у гульні́ ў ка́рты)

7) informal залёты pl.

8) стан -у m., стано́вішча n., сытуа́цыя f.

Things have come to a strange pass — Спра́вы дайшлі́ да дзі́ўнага ста́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fit

I [fɪt]

1.

adj.

1) адпаве́дны; які́ ма́е кваліфіка́цыі; прыго́дны, го́дны, зда́тны, прыда́тны

a man fit to be a chairman — чалаве́к, які́ ма́е зда́тнасьць быць старшынёю

Grass is a fit food for cows — Трава́ прыда́тная для ко́рму каро́вам

2) пра́вільны, нале́жны, адпаве́дны

fit time and place — адпаве́дны час і ме́сца

3) гато́вы, падрыхтава́ны, здо́льны

I am fit for another mile — Я магу́ прайсьці́ яшчэ́ мі́лю

fit for dispatch — гато́вы да вы́сылкі

4) у до́брай фо́рме (спарто́вец); у до́брым здаро́ўі; здаро́вы, мо́цны

to keep fit — быць мо́цным, здаро́вым

2.

v.t.

1) адпавяда́ць чаму́, згаджа́цца з чым

his actions fit his words — яго́ныя ўчы́нкі згаджа́юцца зь яго́нымі сло́вамі

a punishment to fit the crime — ка́ра, адпаве́дная злачы́нству

2) пасава́ць

The dress fitted Mary — суке́нка пасава́ла Мары́і

3) дапасо́ўваць; дабіра́ць, падбіра́ць

to fit a key in a lock — падабра́ць ключ да замка́

to fit the words to the music — падабра́ць сло́вы да мэлёдыі

4) падрыхто́ўваць

5) забясьпе́чваць, абсталёўваць

to fit a store with counters — пабудава́ць у кра́ме прыла́ўкі

3.

v.i.

пасава́ць, ляжа́ць

The dress fits perfectly — суке́нка пасу́е даскана́ла

4.

n.

1) дапасо́ўваньне, дабіра́ньне n.

2) Mech. прыго́нка f., дапасава́ньне n.

II [fɪt]

n.

пры́ступ -у m., прыпа́дак -ку m.

a fainting fit — абамле́ньне n., непрыто́мнасьць f.

a fit of epilepsy (of anger) — прысту́п эпіле́псіі (гне́ву)

a fit of energy — (рапто́ўны і часо́вы) прыплы́ў энэ́ргіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

статьIII ж.

1. (телосложение) по́стаць, -ці ж., стан, род. ста́ну м., склад, род. скла́ду м.;

2. (особенность фигуры — о животных) склад, род. скла́ду м.;

3. перен., уст. (характер устройства) хара́ктар, -ру м., склад, род. скла́ду м.;

быть под стать (быть подходящим) пасава́ць, быць да па́ры; (идти) падыхо́дзіць; (быть к лицу) быць да тва́ру; (соответствовать) адпавяда́ць; (быть под пару) быць да па́ры (каму);

э́то ему́ не под стать гэ́та яму́ не пасу́е (не падыхо́дзіць, не да тва́ру);

под стать ему была́ и жена́ да па́ры яму́ была́ і жо́нка;

с како́й ста́ти? з яко́й ла́скі?, дзе́ля чаго́?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)