і́ней, -ю, м.

Ледзяныя крышталікі, якія ўтвараюцца ў выніку ахаладжэння вадзяной пары і асядаюць тонкім слоем на дрэвах, глебе і інш.

Трава пакрылася інеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pair off

разьдзяля́ць (-ца) на па́ры; спа́рваць (-ца); аб’ядно́ўваць у па́ры для суме́снай рабо́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Dámpfdruck

m -s ціск па́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэду́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Пераход, звядзенне складанага да простага.

2. Змяншэнне, паслабленне чаго-н.

Р. ціску пары.

Р. ненаціскных галосных.

|| прым. рэдукцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе ў пары з кім-н.

Шафёры-напарнікі.

|| ж. напа́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. напа́рніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залатні́к², -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Механізм для аўтаматычнага кіравання патокам пары, вадкасці або газу ў цеплавых, гідраўлічных і пнеўматычных механізмах.

|| прым. залатніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hence [hens] adv. fml адсю́ль; пагэ́таму; дзе́ля таго́; з гэ́тай пары́/з гэ́тага ча́су;

six days/weeks hence шэсць дзён/ты́дняў з гэ́тай пары́;

go hence паме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паравадзяны́, ‑ая, ‑ое.

Які складаецца з пары і вады; які дзейнічае пры дапамозе пары і вады. Паравадзяная сумесь. Паравадзяны акумулятар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«ГАРЭ́ЛІК»,

бел. нар. гульня. Удзельнікі (колькасць не абмежаваная, але не менш за 11—13 чал.) дзеляцца на пары. Хто застаўся без пары, становіцца «гарэлікам». Пары перабягаюць ад дрэва да дрэва (ад аднаго драўлянага прадмета да другога). «Гарэлік» іх ловіць. Калі каго зловіць, забірае сабе ў пару, хто застаўся без пары, становіцца «гарэлікам», і гульня працягваецца.

Я.Р.Вількін.

т. 5, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гарэ́лкі, -лак.

Народная гульня, удзельнікі якой стаяць парамі, а той, хто «гарыць», стаіць наперадзе і па сігнале ловіць аднаго з першай пары, якая разбягаецца ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)