правапара́дак, ‑дку, м.

Парадак грамадскіх адносін, замацаваны прававымі нормамі; прававы парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахаро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Прыбірацца ў лепшае адзенне, прыводзіць сябе ў парадак.

А. перад люстрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыфмо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

Сістэма, парадак чаргавання рыфмаў у вершы.

Перакрыжаваная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпара́дчваць

‘прыводзіць у парадак што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпара́дчваю выпара́дчваем
2-я ас. выпара́дчваеш выпара́дчваеце
3-я ас. выпара́дчвае выпара́дчваюць
Прошлы час
м. выпара́дчваў выпара́дчвалі
ж. выпара́дчвала
н. выпара́дчвала
Загадны лад
2-я ас. выпара́дчвай выпара́дчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпара́дчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пара́дчыць

‘прыводзіць што-небудзь у парадак’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пара́дчу пара́дчым
2-я ас. пара́дчыш пара́дчыце
3-я ас. пара́дчыць пара́дчаць
Прошлы час
м. пара́дчыў пара́дчылі
ж. пара́дчыла
н. пара́дчыла
Загадны лад
2-я ас. пара́дчы пара́дчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пара́дчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

стату́т, -а, М -ту́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Збор правіл, якія вызначаюць і рэгулююць парадак дзейнасці, выканання ці прымянення чаго-н., або звод палажэнняў, што вызначаюць структуру, прычыны і парадак дзейнасці якой-н. арганізацыі, установы.

С.

Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.

2. Апісанне ордэна, парадак узнагароды ордэнам і яго нашэння.

3. У некаторых краінах (ЗША, Вялікабрытаніі і інш.) — назва заканадаўчых актаў агульнанарматыўнага характару.

С.

Вялікага Княства Літоўскага.

|| прым. стату́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м. (уст.).

Выбарная асоба з сялян, якая дапамагала паліцыі падтрымліваць парадак у вёсцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выстру́ньваць

‘загартоўваць, уладкоўваць, прыводзіць у парадак каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выстру́ньваю выстру́ньваем
2-я ас. выстру́ньваеш выстру́ньваеце
3-я ас. выстру́ньвае выстру́ньваюць
Прошлы час
м. выстру́ньваў выстру́ньвалі
ж. выстру́ньвала
н. выстру́ньвала
Загадны лад
2-я ас. выстру́ньвай выстру́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выстру́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

заладкава́ць

‘прывесці ў парадак, уладзіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заладку́ю заладку́ем
2-я ас. заладку́еш заладку́еце
3-я ас. заладку́е заладку́юць
Прошлы час
м. заладкава́ў заладкава́лі
ж. заладкава́ла
н. заладкава́ла
Загадны лад
2-я ас. заладку́й заладку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заладкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

зладкава́ць

‘прывесці ў парадак, уладзіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зладку́ю зладку́ем
2-я ас. зладку́еш зладку́еце
3-я ас. зладку́е зладку́юць
Прошлы час
м. зладкава́ў зладкава́лі
ж. зладкава́ла
н. зладкава́ла
Загадны лад
2-я ас. зладку́й зладку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зладкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)