Лець у параўн. як лець ’ледзь цёплы, летні’ (слонім., Нар. словатв.). Праформа Іёіь. Да лёта (гл.). Параўн. бел. залеюць ’запэўніць’, ’папярэдзіць загадзя’ (Нас.). Больш падрабязна аб ім гл. Слаўскі, 4, 95–97.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агрэ́сія ж. Aggressin f -, -en; ngriff m -(e)s, -e;

папярэ́дзіць агрэ́сію ine Aggressin verhüten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папярэ́джаны

1. опережённый, обо́гнанный;

2. предупреждённый;

3. предотвращённый, предупреждённый;

4. предупреждённый, опережённый;

1-4 см. папярэ́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

warning [ˈwɔ:nɪŋ] n. папярэ́джанне; перасцяро́га;

give a warning папярэ́дзіць;

take a war ning прыня́ць пад ува́гу папярэ́джанне;

wi tho ut warning не папярэ́дзіўшы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

precede [prɪˈsi:d] v.

1. папярэ́дзіць

2. быць/знахо́дзіцца ўпе́радзе

3. : (with) She preceded the discussion with a few words. Яна сказала некалькі слоў перад абмеркаваннем.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prevention [prɪˈvenʃn] n. прадухіле́нне; папярэ́джванне; засцяро́га;

accident/crime preven tion папярэ́джванне ава́рыі/злачы́нства

prevention is better than cure BrE хваро́бу лягчэ́й папярэ́дзіць, чым вы́лечыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зду́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зрушыць.

2. у знач. прым. Прыглушаны, аслаблены (пра голас, гукі і пад.). — Бяда, бабка Наста! — здушаным голасам сказала Аўгіння: — Я прыйшла вас папярэдзіць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасі́раваць

(фр. passer = перадаваць)

падтрымліваць спартсмена, артыста пры выкананні акрабатычных, гімнастычных, цыркавых практыкаванняў, каб папярэдзіць падзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сігналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак.

1. Падаць (падаваць) сігнал.

С. ракетай.

С. аб набліжэнні цягніка.

2. перан. Папярэдзіць (папярэджваць), паведаміць (паведамляць) пра што-н. непажаданае.

С. аб праліках і недахопах.

|| зак. прасігналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й (да 1 знач.).

|| наз. сігналіза́цыя, -і, ж. (да 1 знач.).

|| прым. сігналізацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zażegnać

зак. прадухіліць; адхіліць; папярэдзіць;

zażegnać nieszczęście — прадухіліць няшчасце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)