Ґебнуць ’загінуць’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн.-зах. лічыць гэта запазычаннем з літ.geĩbti ’абміраць, паміраць’. Няпэўна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мерці, мерць ’гінуць, паміраць’ (ТСБМ, Нас., Растарг., ТС), віл.мярці́ ’тс’ (Сл. ПЗБ), укр.ме́рти, польск.mrzeć (< mier‑ć), чэш.mříti, ст.-чэш.mřieti, umierati, а ў іншых слав. мовах з ‑і‑ (бел.паміраць, рус.умирать, славен.umírati і інш.). Да прасл.mer‑ti, аснова якога mer‑ чаргуецца з mьr‑ і mor‑ (Махэк₂, 382; Брукнер, 346–347).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dahínscheiden
*vi(s)паміра́ць, аддава́ць Бо́гу душу́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Каве́ндзіцца ’мучыцца, паміраць з мукамі’ (Нас.). Да кавенныцца (гл.), параўн. у Насовіча: кавенкнуць ’памерці з мукамі’. Фанетыка не зусім ясная, магчыма, экспрэсіўная пераробка гукаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verénden
vi(s) скана́ць, паміра́ць; здо́хнуць (пра жывёл)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Cui nasci contigit, mori restat
Каму давялося нарадзіцца, таму давядзецца і памерці.
Кому пришлось родиться, тому доведётся умереть.
бел. Як ні круці, а прыйдзецца памярці. Хто нарадзіўся, той і паміраць мусіць. Бог даў. Бог узяў. Раз жыць, раз і паміраць. Смерць і радзіны не выбіраюць гадзіны. Не памрэ толькі той, хто не нарадзіўся.
рус. Сколько ни ликовать, а смерти не миновать. Двум смертям не бывать, а одной не миновать. Сколько ни жить, а смерти не отбыть.
фр. On ne meurt qu’une fois (Умирают лишь раз).
англ. Death when it comes will have no denial (Смерть не принимает отказа).
нем. Der Tod hat noch keinen vergessen (Смерть ещё не забывала никого).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
неразва́жлівы, ‑ая, ‑ае.
Такі, якому не ўласціва разважлівасць. — Я не хачу, каб мой муж хадзіў [на заданне] недзе без мяне. Удваіх і паміраць лягчэй. Вы не ведаеце яго [Міколу] — ён такі неразважлівы, усюды лезе, на ражон.Новікаў.// Які робіцца без папярэдняй развагі; неабдуманы. Неразважлівы ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ме́рліны ’цырымонія з прычыны смерці каго-небудзь’ (Федар. 1), палес.мэрлы́ны ’тс’ (КЭС). Да мерці ’паміраць’ (гл.) > ме́рлы ’памёршы’ (Ян.). Аб суфіксе ‑іны гл. Сцяцко, Афікс. наз., 43.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
expire[ɪkˈspaɪə]v.
1. канча́цца, зака́нчвацца, міна́ць (пра тэрмін на дакуменце);
My visa expires next month. Мая віза заканчваецца ў наступным месяцы.
2.lit.паміра́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)