Verbum

анлайнавы слоўнік

éinrammen

vt забіва́ць па́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

палі́ць

‘да ліць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыво́льны, -ая, -ае.

1. Свабодны, прасторны.

Прывольныя палі.

2. Пра ўмовы жыцця: вольны, нічым не абмежаваны.

Прывольнае жыццё.

Прывольна (прысл.) жывецца.

|| наз. прыво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угнае́нне, -я, н.

1. гл. угнаіць.

2. мн. -і, -яў. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю.

Мінеральныя, арганічныя ўгнаенні.

Вывозіць у. на палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hútkrempe

f -, -n палі́ капелюша́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Krémpe

f -, -n палі́ (капелюша)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

межава́ць, мяжу́ю, мяжу́еш, мяжу́е; мяжу́й; межава́ны; незак.

1. Мець агульную мяжу, быць сумежным (разм.).

2. што. Вызначаць межы ўчасткаў пры падзеле зямлі.

М. палі.

|| наз. межава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обви́снуть сов. абві́снуць, мног. паабвіса́ць;

поля́ шля́пы обви́сли палі́ капелюша́ абві́слі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плі, выкл.

Спец. Каманда страляць (ад «палі!»).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krémpen

vt закаса́ць, адгіна́ць (палі капелюша)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)