polar

[ˈpoʊlər]

adj.

1) паля́рны

2) по́люсны

3) супрацьле́глы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Polárkreis

m -es, -e геагр. паля́рны круг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

polar [ˈpəʊlə] adj.

1. паля́рны;

polar lights паўно́чнае ззя́нне;

As our climate warms up, the polar ice caps will begin to melt. З пацяпленнем клімату пачнуць раставаць палярныя ільды.

2. phys. паля́рны, по́люсны

3. ца́лкам супрацьле́глы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

caribou

[ˈkærəbu:]

n., pl. -bous or coll. -bou

паля́рны але́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паляро́граф

(ад лац. polaris = палярны + -граф)

прыбор для паляраграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палярыско́п

(ад с.-лац. polaris = палярны + -скоп)

аптычны прыбор для выяўлення палярызацыі святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БА́РЭНЦБУРГ

(Barentsburg),

палярны горнапрамысловы пасёлак і порт (свабодны ад лёду з чэрв. да ліст.), на в-ве Зах. Шпіцберген (Свальбард, Нарвегія). Каля 1 тыс. ж. (1992). Паблізу аэрапорт. Цэнтр здабычы каменнага вугалю. Краязнаўчы музей. Названы ў гонар мараплаўца В.Барэнца.

т. 2, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

polarny

polarn|y

палярны;

zorza ~a — паўночнае ззянне;

gwiazda ~a — Палярная зорка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

палярагра́ма

(ад лац. polaris = палярны + -грама)

крывая залежнасці сілы току ад напружання, якую атрымліваюць пры дапамозе палярографа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палярыме́трыя

(ад с.-лац. polaris = палярны + -метрыя)

даследаванне структуры, уласцівасцей і складу рэчываў з выкарыстаннем з’яў палярызацыі святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)