кісце́нь, -цяня́, мн. -цяні́, -цянёў, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

Разбойнік з кісцянём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

brünstig

a перан. па́лкі, стра́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

glútheiß

a перан. агні́сты, па́лкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Héißblütig

a па́лкі, гара́чы, запа́льчывы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

фа́кел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асвятляльная прылада звычайна ў выглядзе палкі з наматаным на канцы прасмоленым пакуллем.

Запаліць ф.

2. Палаючы струмень газу або вадкасці ў выглядзе конуса, а таксама наогул конусападобнае полымя (спец.).

|| прым. фа́кельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бумера́нг, ‑а, м.

Кідальная прылада ў выглядзе сагнутай палкі, пласціны, якая ў палёце робіць замкнутую або незамкнутую крывую.

[Англ. boomerang з аўстрал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapaleniec

м. энтузіяст; палкі чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapamiętały

гарачы; палкі; заядлы; заўзяты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́лкасць I ж. стра́стность, пы́лкость, пла́менность, горя́чность; см. па́лкі I

па́лкасць II ж. то́пкость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пы́лкий

1. уст., обл. па́лкі; (горячий) гара́чы;

пы́лкие дрова́ па́лкія дро́вы;

пы́лкий ого́нь гара́чы аго́нь;

2. перен. па́лкі, гара́чы;

пы́лкая любо́вь па́лкая любо́ў;

пы́лкий ю́ноша гара́чы юна́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)