intercourse [ˈɪntəkɔ:s] n.

1. fml зно́сіны; стасу́нкі

2. : (sexual) intercourse палавы́я зно́сіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кастры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы ў жывёл і чалавека; лягчаць.

[Лац. castrare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзельнапо́ласць, ‑і, ж.

Раздзяленне полаў; з’ява, пры якой мужчынскія палавыя органы ўласцівы адным арганізмам, а жаночыя другім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geschlchtsverkehr

m -s палавы́я зно́сіны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палавы́ біял, фізіял Geschlchts-, geschlchtlich, sexu¦ll;

палавы́я о́рганы Geschlchtsteile pl, Genitli¦en pl;

палавы́я зно́сіны Geschlchtsverkehr m -s;

палава́я спе́ласць Pubertät f -, Geschlchtsreife f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

яе́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. яйцо.

2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі, а таксама адзін з органаў унутранай сакрэцыі ў чалавека і млекакормячых.

Як яечка (разм.) — пра што-н. добра зробленае, прыгожае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партэнагене́з і партэнагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Адна з форм палавога размнажэння арганізма, пры якой жаночыя палавыя клеткі развіваюцца без апладнення. Натуральны партэнагенез.

[Грэч. parthénos — нявінніца і gēnesis — паходжанне, развіццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полово́йII прил., биол. палавы́;

полова́я зре́лость палава́я спе́ласць;

половые о́рганы палавы́я о́рганы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Уст. Тое, што і машна.

2. Скурна-мышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дру́гасны nchmalig, wiederhlt (паўторны); sekundär (пабочны);

дру́гасныя палавы́я адзна́кі анат sekundäre Geschlchtsmerkmale

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)