апо́шліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым, паказаць дробным, нікчэмным.

А. чужую думку.

А. высокія словы.

|| незак. апашля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. апашле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

обнару́жить сов.

1. (сделать видимым) паказа́ць;

2. (выказать) вы́казаць, мног. павыка́зваць, вы́явіць, паказа́ць;

обнару́жить свою́ ра́дость вы́казаць (паказа́ць) сваю́ ра́дасць;

3. (отыскать) знайсці́, мног. пазнахо́дзіць, адшука́ць;

4. (установить) вы́явіць;

обнару́жить пропа́жу докуме́нтов вы́явіць прапа́жу дакуме́нтаў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́скачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, м. і ж. (разм.).

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Пастаўля́цца ’ганарыцца, заносіцца’ (Янк. 3.). Да па‑ста́віцца ’запрацівіцца’ < ста́віць сябе (гл.). Не выключаны ўплыў польск. postawić się ’тс’, ’паказаць сябе’, ’вызначыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

show one’s teeth

паказа́ць злосьць, пагража́ць; шчэ́рыць зу́бы (пра саба́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

узвялі́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (высок.).

Паказаць вялікім, значным; праславіць; узнесці.

У. радзіму ў песнях.

|| незак. узвялі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. узвялі́чванне, -я, н.

|| наз. узвелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ду́ля, -і, мн. -і, дуль, ж.

1. Гатунак летніх груш з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.

Бабуля частавала нас смачнымі дулямі.

2. Кукіш, фіга (разм., груб.).

Даць, паказаць дулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

showman [ˈʃəʊmən] n. (pl. -men)

1. шо́ўмен; спецыялі́ст па арганіза́цыі канцэ́ртаў, шо́у

2. : He’s a real showman. Ён умее сябе паказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пака́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паказаць (у 1–7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмяя́ць, -мяю́, -мяе́ш, -мяе́; -мяём, -меяце́, -мяю́ць; -ме́й; -мяя́ны; зак., каго-што.

Паказаць каго-, што-н. у смешным выглядзе; высмеяць.

Абсмяялі хлопца.

А. сквапнасць.

|| незак. абсме́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абсмяя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)