фі́кцыя, ‑і, ж.

Выдумка, вымысел; падман, падробка. А гід сваё ўсё гне і гне, Аж смех: Не факты — фікцыя. Панчанка. // Выдуманае становішча, якое не адпавядае рэчаіснасці, але выкарыстоўваецца як сапраўднае з якой‑н. мэтай. Яго супрацоўніцтва ў газеце было фікцыяй.

[Ад лац. fictio — выдумка, вымысел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантрафа́кцыя

(лац. contrafactio = падробка)

1) перавыданне чужога твора без згоды аўтара;

2) уст. падробка твораў літаратуры, мастацтва;

3) выкарыстанне чужых знакаў на сваіх таварах з мэтай увесці ў зман пакупнікоў і атрымаць даход.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Surrogát

n -s, -e сурага́т, заме́на, падро́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мішура́ ’пазалочаныя або пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны і інш.’, ’знешняя, падманная бліскучасць’ (ТСБМ). З рус. мишура́ ’тс’, якое, аднак, не мае надзейнай этымалогіі: мяркуемае араб. muzevvere, mozavvir ’падробка’ не падыходзіць фанетычна (Фасмер, 2, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Náchbildung

f -, -en імітава́нне, іміта́цыя, падро́бка, мадэ́ль, маке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchmachung

f -, -en

1) перайма́нне

2) падро́бка, фальсіфіка́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Símili

m, n -s, -s падро́бка, падро́бленая рэч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imitacja

ж. імітацыя; падробка;

imitacja skóry — імітацыя скуры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

forgery

[ˈfɔrdʒəri]

n., pl. -geries

1) падрабля́ньне n.

2) падро́бка f., падро́блены (дакумэ́нт, карці́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Náchahmung

f -, -en

1) перайма́нне, імі- та́цыя

2) падро́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)