буза́ ​1, ‑ы, ж.

1. Рэшткі вадкасці, падонкі. На дне бочкі адна буза асталася.

2. Лёгкае хмельнае пітво з проса, грэчкі, ячменю, пашыранае галоўным чынам у Крыму і на Каўказе.

3. Адклады на дне вадаёмаў (рэк, сажалак, азёр), якія складаюцца з найдрабнейшых частак мінеральных і арганічных рэчываў.

буза́ ​2, ‑ы, ж.

Разм. Скандал, шум.

[Перс. buzä.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dregs

[dregz]

n., pl.

1) аса́дак -ку m., буза́ f.

2) адкі́ды pl. only, нізы́, падо́нкі pl.

the dregs of society — нізы́ грама́дзтва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lees

[li:z]

n., pl.

1) фуз -у, аса́дак -ку m.

to drink to the lees — вы́піць да апо́шняй кро́плі

2) падо́ньне n., падо́нкі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасле́дак, ‑дка, м.

Разм.

1. Самае меншае па ўзросту, апошняе дзіця ў сям’і.

2. толькі мн. (пасле́дкі, ‑аў). Рэшткі, астаткі чаго‑н. Нас самавольна земскі карае, Душыць, саджае ў адседкі, Крыўдзіць ураднік, поп абірае, Воласць з нас цягне паследкі. Купала. // перан. Зневаж. Падонкі. [Барушка:] — Ведаем мы такіх абаронцаў народных, і самі з вусамі... Паследкі сабачыя!.. Карпаў.

•••

На (самы) паследак — у апошнюю чаргу; на самы канец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rynsztok, ~u

м.

1. роў, канава;

2. падонкі грамадства;

podnieść z ~u — падняцца з дна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trash [træʃ] n.

1.BrE, infml ке́пская літарату́рная або́ маста́цкая пра́ца; халту́ра;

That story is mere trash. Гэтае апавяданне – проста лухта.

2. AmE сме́цце; адкі́ды;

a trash can скры́нка для сме́цця

3. AmE, infml дрэнь, падо́нкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шумаві́нне, ‑я, н.

1. Пена, накіп, шум на супе і пад. пры кіпенні. Пачала закіпаць на трынозе бульба, гонячы шумавінне цераз край і заліваючы агонь. М. Стральцоў. // Пена, якая ўтвараецца пры хваляванні вады на моры, возеры і пад. І зноў чакала [Ірма], пакуль белае шумавінне не выкінула Яругіна зноў на бераг. Карамазаў. // Рознае смецце. Трэба было ўсюды пападграбаць шумавінне, пазвозіць яго на ферму, утаптаць у гной. Сачанка.

2. перан. Разм. Падонкі грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буза́

(тур. buzä, ад перс. būzä)

1) лёгкае хмельнае пітво з проса, грэчкі, ячменю, пашыранае галоўным чынам у Крыме і на Каўказе;

2) рэшткі вадкасці, падонкі;

3) адклады на дне вадаёмаў (рэк, сажалак, азёр) з найдрабнейшых часцінак мінеральных і арганічных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

одо́нье ср., обл.

1. (небольшой скирд) сці́рта, -ты ж., стажо́к, -жка́ м.;

2. одо́нья (отходы при молотьбе) паза́дкі, -каў ед. нет; (поскрёбки) паскрэ́бкі, -каў ед. нет; (подонки) падо́нкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Néige

f -, -n

1) нахі́л, схіл

2) рэ́шткі, падо́нкі

das Glas bis zur ~ léeren — вы́піць [асушы́ць] шкля́нку [ча́рку] да дна

der Tag ist an der ~ — дзень канча́ецца

an die [zur] ~ géhen* — ісці́ на спад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)