прыспешваць; падганяць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

naganiać

незак.

1. наганяць;

2. падганяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падго́н, -ну м.

1. подго́н;

2. подго́нка ж., приго́нка ж.;

1, 2 см. падганя́ць 1, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

speed up

а) падганя́ць

б) паскара́ць ху́ткасьць, прысьпе́шваць хаду́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фурма́н, ‑а́, м.

Чалавек, які кіруе конямі ў запрэжанай фурманцы; вазак. Дзядзька Макар, вядомы партызанскі фурман, ведаў, што нельга вельмі падганяць каня. Сабаленка. На добрым кані нас падвозіў штатны фурман калгаса дзядзька Мірон, па прозвішчу Шэўчык. Кавалёў.

[Ням. Fuhrmann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падганя́цца несов.

1. разг. приближа́ться; см. падагна́цца;

2. страд. подгоня́ться; подстёгиваться; подхлёстываться; пригоня́ться; см. падганя́ць 3, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашты́рыцца ’апынуцца’ (Шат.). Ад штырыць ’штурхнуць’ (Шат.), семантычна як апынуцца, параўн. пыняць ’паганяць’, шпыняць ’падганяць, штурхаць уперад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ну́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., на каго і без дап.

Разм. Гаворачы «ну», паганяць каня або падганяць скаціну. Ходзіць, нукае Араты. Танк. Пастухі выганялі ў поле гавяду. Трубілі ў бяроставыя трубы, гралі на жалейках, крычалі і нукалі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

piłować

незак.

1. пілаваць;

2. перан. разм. падганяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тураве́й ‘неразвіты чалавек’, ‘шчодры чалавек’, тураве́йчык ‘неразвіты хлапчук’ (Юрч. СНЛ). Няясна, магчыма, звязана з наступным словам са значэннем ‘падганяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)