стэпс, ‑а, м.

Паглыбленне на палубе судна для ўмацавання мачты.

[Англ. step, мн. steps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́па, -ы, мн. -ы, ляп, ж.

1. Тое, што і пашча.

Л. воўка.

2. перан. Цёмнае паглыбленне ў чым-н.

Пхаць снапы ў ляпу малатарні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць.

З. скарб.

2. што. Засыпаць, зараўнаваць.

З. яму.

|| незак. зако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́рыць, ‑рыю, ‑рыеш, ‑рые; зак., што.

Выкапаць пераважна лычам паглыбленне, выемку, нару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альвео́ла

(лац. alveolus = паглыбленне, пузырок)

1) паглыбленне ў сківіцы, у якім змяшчаецца корань зуба;

2) маленькі лёгачны пузырок (на канцы кожнай бронхі), куды пранікае паветра пры дыханні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

трэ́шчына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

1. Шчыліна, вузкае паглыбленне на паверхні.

Сцяна дала трэшчыну.

2. перан. Пра разлад, разыходжанні паміж кім-н.

У іх адносінах утварылася т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (разм.).

Падчэпліваючы чым-н., аддзяляць, аддзіраць што-н., рабіць у чым-н. паглыбленне.

К. зямлю.

|| аднакр. калупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́грабці, -грабу, -грабеш, -грабе; вы́граб, -бла; вы́грабі; -бены; зак., што.

1. Грабучы, выдаліць.

В. попел з печы.

2. Грабучы, рыючы, утварыць паглыбленне.

В. ямку, нару.

|| незак. выграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, паз у чым-н.

П. дошку.

2. Правесці які-н. час стругаючы.

|| незак. прастру́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)