léhrreich

a павуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

admonitory

[ədˈmɑ:nətɔri]

adj.

павуча́льны, перасьцерага́льны, ушчува́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

budujący

1. станоўчы;

2. павучальны; навучальны;

budujący przykład — павучальны прыклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павуча́льнасць ж.

1. поучи́тельность, назида́тельность, настави́тельность; см. павуча́льны 1;

2. нравоучи́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

instruktív

a інструктыўны, павуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

méntorhaft

a ме́нтарскі, павуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschlussreich

a паказа́льны, павуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыдакты́зм

(ад гр. didaktikos = павучальны)

павучальнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыдакты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыдактыкі (у 1 знач.). Дыдактычныя прынцыпы.

2. Павучальны. Дыдактычны тон. // Які мае характар павучання. Дыдактычная літаратура. Дыдактычная паэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

preachy

[ˈpri:tʃI]

adj.

1) які́ лю́біць павуча́ць

2) павуча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)