Катастро́фа ’катастрофа’ (ТСБМ, БРС). Рус.катастро́фа, укр.катастро́фа. Запазычанне, магчыма праз пасрэдніцтва зах.-еўрап. моў з грэч. мовы. Параўн. рус.катастро́фа, якое, паводле Фасмера, 2, 209, узята непасрэдна з ням. мовы (Katastrophe < грэч.καταστροφή ’паварот, паваротны момант справы’). Але Шанскі (2, К, 93) лічыць рус. слова непасрэдным запазычаннем з франц. мовы ў першай палавіне XIX ст. (< франц.catastrophe < лац.catastropha < грэч.). Такія тлумачэнні, якія досыць істотна адрозніваюцца адно ад другога, сведчаць аб недастатковасці адных толькі этымалагічных меркаванняў і нераспрацаванасці гісторыі лексікі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уту́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вызначаецца ўтульнасцю, упарадкаванасцю; такі, у якім прыемна знаходзіцца, жыць. Паваротны акінуў вачыма ўтульны пакой з круглым сталом пасярэдзіне, .. піяніна і карцінамі на сценах.Гурскі.Домік быў невялікі, але чысты, утульны, акружаны гародам і садзікам.Машара.Пасля ўтульнай і цёплай машыны надвор’е здавалася асабліва золкім і непрыветным.Савіцкі.// Выгодны, зручны. У вялікім утульным крэсле драмаў вартаўнік.Грахоўскі.
2. Зацішны, укрыты ад каго‑, чаго‑н. Вера. Алексіч доўга хадзіла па адхоннаму берагу Віцьбы, шукала ўтульнае месца.Асіпенка.Дробных [галаўнёў] лёгка знайсці ў ціхіх утульных завадзях, асабліва ў вусцях ручаёў і рэчак.Матрунёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тачы́ла ’тачыльны камень і станок для тачэння’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Мат. Гом., Сл. ПЗБ), точы́ло ’тс’ (Сержп. Грам., Сл. ПЗБ, Пятк. 2, ТС, Арх. Вяр., Вруб.): сам камень точыло і усё са станком (нясвіж., Нар. словатв.), сюды ж тачы́льнік ’тс’ (бераст., ЛА, 2), точы́лʼнік ’тс’ (Вруб.). Укр.точи́ло, рус.точи́ло, польск.toczydło, в.-луж.tóčnik, н.-луж.tocnik ’тс’, славац.točidlo ’паваротны круг, дыск’, серб.-харв.то̀чило ’такарны станок’, балг.точи́ло ’тачыльны камень’, макед.точило ’тс’. Вытворныя ад *točiti, гл. тачы́ць1 ’заточваць’; формы з суф. ‑нік (назоўнікі са значэннем інструмента) утвораны з мэтай размежаваць ’станок для тачэння’ і ’брусок для тачэння’, параўн. Шустар-Шэўц, 1511.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кранIIмтэх (пад’ёмны) Kran m -(e)s, -e і Kräne, Hébekran m;
перасо́ўны кран fáhrbarer Kran; Fáhrkran m;
пагру́зачны кран Verládekran m;
ве́жавы кран Túrmkran m;
паваро́тны кран Dréhkran m;
самахо́дны кран Fáhrzeugkran m, Kran mit éigenem Fáhrantrieb
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кры́зіс
(гр. krisis = рашэнне, паваротны пункт)
1) рэзкі, круты пералом у чым-н. (напр. урадавы к.);
2) мед. хуткае змяненне праяў хваробы, якое суправаджаецца рэзкім (крытычным) паніжэннем высокай тэмпературы (проціл.лізіс 1);
3) перыядычная перавытворчасць тавараў, якая вядзе да разладу эканамічнага жыцця, росту беспрацоўя;
4) востры недахоп чаго-н. (напр. жыллёвы к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Апле́нь, опле́нь м. і ж. р., оплени, опленка, плень, воплень, оплин ’частка воза’, якая стаіць на восях і на якую ставіцца драбіна, выкарыстоўваецца як паваротны механізм; частка паміж дзвюма палавінамі санак’ (Маслен.). Рус.дыял.оплени, аплени ’?’ укр.оплін, оплінь, опління, оплені, оплена; у Жэляхоўскага апрача значэння оплін ’падушка ў возе’ даецца ’падушка на канапе’. Славац.oplen ’частка воза (і вагона)’, чэш.oplín, серб.-харв.о̀плен, славен.oplèn ’частка воза’ (дыял.óplen), балг.дыял.опле́н ’тс’; параўн. польск.дыял.oklenie ’пэўная частка саней’. Праславянскае слова няяснага ўтварэння. Махэк₂ (416) рэканструюе праслав.*oplěmnъ і параўноўвае з грэчаскай назвай часткі кола πλήμνη, функциональна падобнай да апленя. Магчыма, трэба параўнаць з *oblъ, ад якога чэш.oblina ’круглая частка чагосьці’. Іншая версія: *oplenъ < *o‑plet‑nъ (Трубачоў, пісьм. паведамл.). Гл. яшчэ запазычанае з славянскага (MESz, 1, 777) вянг. eplény з блізкім да славянскага значэннем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГІДРАЎЛІ́ЧНЫ РУХАВІ́К,
машына, якая ператварае энергію патоку вадкасці ў мех. энергію вядзёнага звяна (вала, штока). Адрозніваюць гідраўлічныя рухавікі дынамічныя, у якіх вядзёнае звяно перамяшчаецца з-за змены моманту імпульсу патоку вадкасці (гідраўлічная турбіна, вадзяное кола), і аб’ёмныя, што дзейнічаюць ад гідрастатычнага напору і перамяшчэння выціскальнікаў — поршняў, пласцін, зубоў шасцерняў і інш. У дынамічным гідраўлічным рухавіку вядзёнае звяно робіць толькі вярчальны рух, у аб’ёмным — зваротна-паступальны (гідрацыліндры) і вярчальны (гідраматоры).
Гідрацыліндры бываюць сілавыя (шток, звязаны з поршнем, рухаецца зваротна-паступальна адносна цыліндра) і момантныя, або квадранты (вал робіць зваротна-паваротны рух адносна корпуса на вугал да 360°). Гідраматоры падзяляюцца на поршневыя (рабочыя камеры нерухомыя, а выціскальнікі рухаюцца толькі зваротна-паступальна) і ротарныя (рабочыя камеры перамяшчаюцца, а выціскальнікі ажыццяўляюць вярчальны рух, які можа спалучацца са зваротна-паступальным). Ротарныя (кулісныя) гідраматоры бываць пласціністыя і ротарна-поршневыя (аксіяльныя і радыяльныя). Найб. пашыраны аксіяльныя ротарна-поршневыя. Аб’ёмныя гідраўлічныя рухавікі выкарыстоўваюцца ў гідрапрыводзе машын. Ціск рабочай вадкасці да 35 Мн/м². Магутнасць гідраматораў да 3000 кВт.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
backward
[ˈbækwərd]1.
adv.
уза́д; наза́д; за́дам
to look backward — азіра́цца наза́д
to walk backward — ісьці́ за́дам
to read backward — чыта́ць наадваро́т
2.
adj.
1) зьве́рнуты наза́д
2) у адваро́тным кіру́нку
a backward process — адваро́тны працэ́с
3) паваро́тны
a backward movement — рух у адваро́тным кіру́нку
4) тупы́, адста́лы
5) запо́зьнены, прыпо́зьнены
6) нясьме́лы, сарамлі́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
перало́мм
1. Bruch m -(e)s, Brüche;
перало́м нагі́ Béinbruch m;
перало́м рабра́ Ríppenfraktur f -, -en;
2. (рэзкаяперамена) Úmschlag m -(e)s, -schläge, Wénde f -, -n, Wéndung f -, -en; Úmschwung f -, -schwünge; Kríse f -, -n, Krísis f -, -sen (хваробы); Wéndepunkt m -(e)s, -e (паваротныпункт);
карэ́нны перало́м grúndlegende Wéndung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
turn1[tɜ:n]n.
1. паваро́т; абаро́т;
a turn in the road паваро́т даро́гі;
the turn of a wheel абаро́т ко́ла
2. зме́на напра́мку, паваро́тны пункт;
a turn for the better зме́на да ле́пшага
3. чарга́
4. чарго́вы ну́мар у прагра́ме; вы́хад на сцэ́ну
5.infml нерво́вы шок
♦
at every turn на ко́жным кро́ку;
at the turn of the century на пача́тку стаго́ддзя;
by turns/in turn па чарзе́;
done to a turnBrE падсма́жаны ў са́мы раз;
do smth.a good/bad turn зрабі́ць каму́-н. до́брую/ке́пскую паслу́гу;
never do a hand’s turn не варухну́ць па́льцам, сядзе́ць скла́ўшы ру́кі;
one good turn deserves another за ла́ску ла́скай, аддзя́чваць за паслу́гу паслу́гай;
take a turn for the worse паго́ршваць, станаві́цца го́ршым;
take turns to do smth. рабі́ць што-н. па чарзе́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)