respektábel

a паважа́ны; салі́дны, рэспекта́бельны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hoch geáchtet

a паважа́ны, шано́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áchtbar

a паважа́ны, (высо́ка)шано́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

взве́шенный

1. узва́жаны, пава́жаны;

2. перен. узва́жаны;

3. физ., техн. заві́слы, суспензава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганара́т

(лац. honoratus = паважаны)

вэксалядавец, за плацеж па вэксалю якога паручыўся ганарант.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мужэйшы ’старшы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да муж (гл.). Параўн. ст.-рус. мужъ ’паважаны, паважны, знакаміты чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пачці́вы

1. (паважаны) éhrfurchtsvoll, éhrerbietig; éhrfürchtig (высок);

2. (значны) beträchtlich, bedéutend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hallowed [ˈhæləʊd] adj.

1. шанава́ны, паважа́ны;

a hallowed tradition шанава́ная трады́цыя

2. асве́чаны, добраславёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Мятне́йшы ’адметны, больш паважаны’ (Юрч. Фраз. 3), рус. смал. метнейший ’самы блізкі’. Да мета (гл.), адметны, прыкметы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

schätzbar

a

1) кашто́ўны

2) паважа́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)