Verbum

зазвіне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; зак.

Пачаць звінець.

Зазвінеў званок.

партыза́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

Быць партызанам, ваяваць, знаходзіцца ў партызанскім атрадзе.

спо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Здзейсніць, ажыццявіць.

С. жаданне.

С. доўг.

збе́дніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены і збядні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; зак., каго-што.

1. Зрабіць бедным; абядніць.

З. прыроду, высекшы лес.

2. Пазбавіць каго-, што-н. выразнасці, сілы.

З. літаратурны вобраз.

|| незак. збядня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

гарла́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Тое, што і гарлапаніць.

філо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

Лодарнічаць, нічога не рабіць.

Даволі ф., трэба працаваць.

скалду́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што (разм.).

Зблытаць, скудлаціць (валасы, шэрсць і пад.).

маршчы́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

Утвараць маршчыны, моршчыць.

М. лоб.

Хвалі маршчыняць ваду.

тані́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; то́нены; незак., што (разм.).

Рабіць больш тонкім.