падбру́шына, ‑ы, ж.

Спец. Ніжняя частка бруха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвасце́ц, ‑стца, м.

Ніжняя частка пазваночніка чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́луба, -ы, мн. -ы, -луб, ж.

Гарызантальнае перакрыцце ў корпусе судна.

Верхняя, ніжняя п.

Выйсці з каюты на палубу.

|| прым. па́лубны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́ндэстаг, ‑а, м.

Ніжняя палата парламента ў ФРГ.

[Ням. Bundestag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ступня́, -і́, мн. сту́пні і (з ліч. 2, 3, 4) ступні́, сту́пняў, ж.

1. Частка нагі ад шчыкалаткі ўніз.

2. Ніжняя паверхня нагі, падэшва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архітра́ў, ‑трава, м.

Спец. Галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.

[Фр. architrave.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фок-рэ́я, ‑і, ж.

Ніжняя рэя на фок-мачце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяльні́к, папельніка, м.

Спец. Ніжняя частка топкі, куды падае попел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стверк, ‑а, м.

Спец. Ніжняя частка фундамента збудавання. Жалезабетонны ростверк.

[Ням. Rostwerk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

underneath1 [ˌʌndəˈni:θ] n. the underneath спод (ніжняя частка чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)