па́жить ж., уст., поэт. (луг) сенажа́ць, -ці ж., ні́ва, -вы ж.; (пастбище) па́ша, -шы ж., вы́пас, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адма́лку, прысл.

З малых год, з маленства; змалку. А якая ж навука патрэбна для тых, што да працы вялікай рыхтуюць малых, навучаюць у школе адмалку дзяцей? Дубоўка. Засталася там ніва, Што адмалку карміла, Засталася крыніца, Што вадою паіла. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́ні мн

1. (вялікая ніва) Ácker m -s, Äcker, bestélltes Feld;

2. (абшар) Wéite f -, -n, únbegrenzte Fläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Лідзім ’ніва па лядзе’ (паўн.-зах., КЭС). Запазычана з літ. lydimas ’высечка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прывяча́ць ’вітаць, прыхільна сустракаць’ (Наша Ніва, 2002, 15 ліст.). Ітэратыў да прывеціць, гл. прывет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пухня́к (пухніэк) ’падбярозавік’ (беласт., Ніва, 1979, 28 кастр.). Ад пухны (гл.), параўн. пухляк ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ссякну́ць ‘рэзкім рухам зрушыць пазванкі’ (Скарбы; Наша Ніва, 2004, 22 кастр.). Да сякаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niwa

niw|a

ж. ніва; поле;

na ~ie pedagogicznej — на педагагічнай ніве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pszeniczny

pszeniczn|y

пшанічны;

łan ~y — пшанічная ніва;

kłosy ~e — пшанічныя каласы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Расцяле́па, розтэле́па ’чалавек, які робіць усё абыякава’ (беласт., Ніва, 1979, 24 чэрв.). Да целяпа́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)