Размо́ва ’гаворка’, ’мова, вымаўленне’ (ТСБМ), ’размова’ (швянч., Сл. ПЗБ; Бяльк., Гарэц., Шпіл., Булг., Мал., Др.-Падб.), ’рознагалоссе’ (Нас., Гарэц.). Сюды ж размо́вка ’сварка, спрэчка, нязгода’ (Нас.). Да мова (гл.). Хутчэй за ўсё, запазычана з польск.rozmowa ’гаворка; перамова’ (Бел.-рус. ізал., 9).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dissonance
[ˈdɪsənəns]
n.
1) немілагу́чнасьць, несугу́чнасьць f.; дысана́нс -у m.
2) нязго́даf., разла́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
raise an objection to smth. выка́зваць нязго́ду з чым-н.;
have no objection to smth. быць не су́праць чаго́-н., быць зго́дным з чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
waśń
waś|ń
ж. звадка; сварка, спрэчка, нелады, нязгода, непрыязнасць;
rodzinne ~nie — сямейныя сваркі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
канфлі́кт, ‑у, М ‑кце, м.
Сутыкненне процілеглых бакоў, поглядаў, сіл; сур’ёзная спрэчка, нязгода. Уступіць у канфлікт. □ Палешукі агрызаліся, і на гэтым грунце вынікалі канфлікты.Колас.Канфлікт паміж фірмай і рабочымі — вечная тэма класавай барацьбы.Машара.// Ускладненне ў міжнародных адносінах, якое часам прыводзіць да ўзброенага сутыкнення. Міжнародныя канфлікт.// Супярэчнясць, сутычка, пакладзеная ў аснову сюжэта мастацкага твора. Канфлікт рамана — барацьба новага чалавека-калектывіста і чалавека-ўласніка.«ЛіМ».
[Лац. conflictus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разла́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Адсутнасць адзінства, адпаведнасці, згоднасці. Душэўны разлад. □ Пісьменнік [Янка Брыль] трапна паказаў сацыяльны разлад паміж бацькамі і дзецьмі, разлад, які канчаткова і беспаваротна загубіў бацькоў-мукасеяў.Майхровіч.
2.Нязгода, нелады; раздор. У разладзе, які з прыходам Просі пасяліўся ў Антосевай сям’і, відавочна выяўлялася нейкая памылка: толькі — якая? чыя?Васілевіч.Пакутуючы ад разладу з Лёдзяй, .. [Юрка] цэлую ноч прыдумваў самыя неверагодныя кары сабе і Севу.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
disagreement
[,dɪsəˈgri:mənt]
n.
1) разыхо́джаньне n. (у ду́мках, пагля́дах), нязго́даf.
2) спрэ́чка, сва́рка f.
3) ро́зьніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disunion
[dɪsˈju:niən]
n.
1) разьдзе́л -у m.; разлучэ́ньне, разьядна́ньне n., разла́д -у m.
2) нязго́даf., не́прыязь, няпрыя́знасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
difference
[ˈdɪfrəns]
n.
1) ро́зьніца f.
2) Math. ро́знасьць f. (двух лі́каў)
3) нязго́даf., разла́д -у m.; спрэ́чка, сва́рка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)