пераабмундзірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Абмундзіравацца нанава, у новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reawakening

[,ri:əˈweɪkənɪŋ]

n.

но́вае абуджэ́ньне, адраджэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

савіно́л, ‑у, м.

Новае сінтэтычнае валакно, вырабленае з полівінілавага спірту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагадзі́цца сов.

1. подверну́ться; оказа́ться;

2. случи́ться;

~дзі́лася но́вае няшча́сце — случи́лось но́вое несча́стье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Што-н. новае, што нядаўна з’явілася.

Навінкі тэхнікі.

Кніжныя навінкі.

2. Тое, што і навіна (у 1 знач.; разм.).

Расказаць навінку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новаадкрыва́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які адкрывае што‑н. новае, невядомае дагэтуль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабмундзірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Абмундзіраваць нанава, у новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rename

[rɪˈneɪm]

v.t.

пераназыва́ць; дава́ць но́вае імя́ (назо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пераве́сціся¹, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; -вядзіся; зак.

Перайсці на новую пасаду, на новае месца працы, вучобы і пад.

П. на завочнае аддзяленне.

|| незак. пераво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)