unverméidbar, únvermeidbar, unverméidlich

a неміну́чы, непазбе́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неабхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, без якога цяжка або нельга абысціся; патрэбны. Неабходны дапаможнік. Неабходныя ўмовы. □ Андрэй абвясціў загад Васільева, зрабіў неабходныя распараджэнні. Кулакоўскі. // Абавязковы, непазбежны. Неабходныя меры. □ Прадметнасць — неабходная якасць вобраза. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фата́льны

(лац. fatalis)

непазбежны, наканаваны лёсам (напр. ф. збег акалічнасцей).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

unwéigerlich, únweigerlich

a непазбе́жны, неміну́чы (пра вынік і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фаталі́зм

(фр. fatalisme, ад лац. fatalis = наканаваны; фатальны)

вера ў непазбежны лёс, у тое, што ўсё прадвызначана нейкай таямнічай сілай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

на́цыя, ‑і, ж.

1. Гістарычная супольнасць людзей, якая склалася ў ходзе фарміравання агульнасці іх тэрыторыі, эканамічных сувязей, мовы, культуры, псіхічных рыс. Права нацый на самавызначэнне. □ Нацыі непазбежны прадукт і непазбежная форма буржуазнай эпохі грамадскага развіцця. Ленін.

2. Дзяржава, краіна. Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.

[Ад лац. natio — племя, народ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фата́льны, ‑ая, ‑ае.

Непазбежны, немінучы; быццам прызначаны лёсам. Фатальны збег акалічнасцей. □ І заўсёды нейкае фатальнае супадзенне і паслядоўнасць: Валатовіч — Лемяшэвіч... Шамякін. // Які выяўляе нешта наканаванае. [Гюнтэр] зарагатаў.. І ў гэтым смеху было нешта злавеснае, фатальнае, што ў пісара і ардынарца прабег мароз па скуры. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieuchronny

nieuchronn|y

няўхільны, немінучы, непазбежны;

~a katastrofa — няўхільная (немінучая, непазбежная) катастрофа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unumgä́nglich, únumgänglich

1.

a неміну́чы, непазбе́жны

2.

adv неміну́ча, непазбе́жна, абавязко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwángsläufig

1.

a неміну́чы, непазбе́жны

2.adv у прымусо́вым пара́дку, прыму́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)