дзяўчы́на, ‑ы; мн. дзяўчаты, ‑чат і (з ліч.) дзяўчыны, ‑чын; ж.

Паўналетняя незамужняя жанчына. Дзве дзяўчыны. □ Жаніўся Мартын, узяў сінявокую Грабарову Еву, сталую зграбную дзяўчыну і разумную. Колас. Бегаюць адна за адной дзяўчаты, умаўляюцца — куды збірацца гуляць. Мурашка. Чым дзяўчына стражэйшая, тым яна прыгажэйшая і даражэйшая. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пане́нка ж. разм.

1. (незамужняя дачка пана) únverheiratete Tóchter des Gútsbesitzers;

2. уст. (маладая дзяўчына) Fräulein n -s, -, júnges Mädchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unmarried

[ʌnˈmærɪd]

adj.

1) бясшлю́бны, бяз шлю́бу, па-за шлю́бам (жыцьцё)

2) нежана́ты (пра мужчы́ну), неза́мужняя (пра жанчы́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Маладзі́ца, молодзі́ца, молодэ́ца ’маладая незамужняя жанчына’, ’кабета’, ’свацця — кіраўнік маладой на вяселлі’ (ТСБМ, Янк. 1, Бес., Нас., Шат., Касп., Яруш., Бяльк., Мат. Гом., Растарг., ТС, Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), ’жонка’ (Мат. Гом.), маладзі́чка ’жанчына ў першы год замужжа’ (Сцяшк. Сл.), мылыі́ца ’парабчанка’ (Касп.). Укр. молоди́ця, рус. молоди́ца, польск. дыял. młodzica, чэш. mladice, славац. mladica, славен. mladíca, серб.-харв. мла́дица. Прасл. moldica Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́нна, ‑ы, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына, якая належала да прывілеяваных пластоў грамадства ў дарэвалюцыйны час. Панна Ядвіся выглядала вельмі цікаваю і прыгожаю. Колас.

3. Форма ветлівага звароту да маладой дзяўчыны, а таксама форма ветлівага ўпамінання маладой дзяўчыны, якая належала да прывілеяваных пластоў грамадства ў дарэвалюцыйны час. [Кастусь:] Не гневайся, панна старастоўна, з песні слова не выкінеш. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lédig

a

1) нежана́ты, кавале́р, незаму́жняя

2) пусты́, вака́нтны, свабо́дны

áller Sórgen ~ — свабо́дны ад уся́кіх турбо́т [ад усяля́кага кло́пату]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maiden

[ˈmeɪdən]

1.

n.

дзяўчы́на, дзяўчы́нка f.

2.

adj.

1) дзяво́чы, дзяво́цкі

2) неза́мужняя

3) но́вы, сьве́жы, неўжыва́ны; пе́ршы, некра́нуты

maiden voyage — пе́ршы рэйс (но́вага карабля́)

maiden ground — некра́нутая гле́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

single

[ˈsɪŋgəl]

1.

adj.

1) адзі́ны; адзіно́чны

There is not a single one left — Не застало́ся ніво́днага

a single shot — адзіно́чны стрэл

a single bed — аднаспа́льны ло́жак

2) сам, адзін, адзіно́кі

He came to the party single — На вечары́нку ён прыйшо́ў адзі́н

3)

а) нежана́ты

a single man — нежана́ты мужчы́на

б) незаму́жняя

a single girl — незаму́жняя дзяўчы́на

4) сам-на́сам

single combat — адзінабо́рства

5) асаблі́вы, выклю́чны

She showed single devotion to her work — Яна́ вы́явіла асаблі́вую руплі́васьць да пра́цы

2.

v.t.

вылуча́ць, выбіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

virgin

[ˈvɜ:rdʒən]

1.

n.

1) няві́ньніца, цнатлі́вая f.

2) незаму́жняя малада́я жанчы́на

2.

adj.

1) цнатлі́вы; чы́сты, няві́нны

2) дзяво́цкі

virgin modesty — дзяво́цкая сьці́пласьць

3) чы́сты, някра́нуты

virgin snow — цалі́к -а́ m., чысьцю́ткі сьнег

virgin forest — лясна́я не́руш

virgin land (soil) — цальнёг -у m., цаліна́ f.

•

- Virgin

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergében

*

I

vt (D)

1) прадстаўля́ць, перадава́ць, аддава́ць, раздава́ць (што-н. каму-н.); размярко́ўваць (што-н.)

noch zu ~ — яшчэ́ свабо́дны; разм. незаму́жняя

2) дарава́ць, праба́чыць

2.

:

sich (D) [séinem Ánsehen] étwas ~ — тра́ціць [губля́ць] сваю́ го́днасць

II

гл. vergeblich

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)