Verbum

бяссі́лле, -я, н.

1. Недахоп, адсутнасць фізічных сіл, крайняя слабасць.

2. Няздольнасць зрабіць што-н., адсутнасць магчымасці дзейнічаць.

Пераканацца ў сваім бяссіллі.

бедната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. Адсутнасць або недахоп сродкаў для існавання.

Б. не загана.

2. зб. Бедныя людзі, беднякі.

Вясковая б.

цяле́сны, -ая, -ае.

1. гл. цела.

2. Прычынены целу; фізічны.

Цялесныя пашкоджанні.

Ц. недахоп.

3. Жаўтавата-белы з ружовым адценнем; падобны на колер цела.

недалічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак., каго-чаго.

Выявіць пры падліку недахоп, адсутнасць каго-, чаго-н.

Пасля атакі недалічыліся некалькіх байцоў.

|| незак. недалі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

дэфе́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Недахоп, загана.

Праект з вялікім дэфектам.

|| прым. дэфе́ктны, -ая, -ае.

Д. экзэмпляр кнігі.

|| наз. дэфе́ктнасць, -і, ж.

убо́ства, -а, н.

1. Беднасць, галеча, жабрацкае жыццё.

2. Фізічны недахоп, выродлівасць.

У. гарбуна выклікала літасць і спагаду.

3. перан. Духоўная абмежаванасць, пасрэднасць.

У. думкі.