недасведчаны ў якой-н. галіне чалавек (напр. п. у навуцы).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
некампетэ́нтныínkompetent, nicht kompetént (недасведчаныўчым-н.); nicht zúständig, únzuständig (неадказнызашто-н.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Наі́ўны ’недасведчаны, легкаверны’ (ТСБМ). З франц.naïf праз рус.наивный або польск.naiwny, вядомае і ў народных гаворках (параўн. Reczkowa В. Wyrazy pochodzenia francuzkiego w gwarach polskich. Wrocław, 1982, 92).
He is unversed in the British way of life. Ён мала ведае пра брытанскі лад жыцця.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
únkundig
a (G) недасве́дчаны (у чым-н.), незнаёмы (з чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ідыёт. Праз польск.idiota (параўн. ідзіво́т (Бяльк.) з рус.). З лац.idiōta ’недасведчаны, невук, прасталюдзін, прасцяк’ < грэч.ἰδιώτης ’прыватная асоба, міранін, прасцяк’ ад ἴδιος ’прыватны, уласны, асаблівы’. Слаўскі, 1, 443; Шанскі, 2, I, 14. Пад рус. уплывам усякаецца ‑а на канцы слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неспаку́шаны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае вопыту, ведаў; недасведчаны. Чорная рэакцыя націскае ўсё мацней. Як ад аб’ецца яна на сходзе вясковых настаўнікаў, на іх настроі? Ці не пагоніць страху і ці не астудзіць яна гарачых парываў неспакушаных у барацьбе таварышаў.Колас.Неспакушаныя ў літаратуры, .. [недасведчаныя людзі] думаюць, што байку так жа лёгка пісаць, як чытаць.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прафа́н ’недасведчаны ў якой-небудзь галіне чалавек’ (ТСБМ). Крыніца слова ў лац.profānus ’неазнаёмлены; непасвячоны; які знаходзіцца па-за святыняй’, якое ад pro‑ ’перад’ і fānum ’асвечанае месца, храм’. У сучасных мовах з франц.profane ’асоба, якая не належыць да клану артыстаў’, распаўсюджана ў артыстычным жаргоне (Банькоўскі, 2, 779).