улада́рны, -ая, -ае.
1. Які валодае правам наследавання ўлады.
У. князь.
2. Схільны загадваць, падначальваць сабе; які выражае загад, здольны рабіць моцны ўплыў на каго-н.
У. характар.
У. голас.
3. перан. Неадольны, усемагутны.
У. наступ вясны.
Уладарная сіла натхнення.
|| наз. улада́рнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ула́дны, -ая, -ае (кніжн.).
1. Схільны навязваць сваю волю, загадваць, падначальваць сабе; які выражае ўладу, волю, рашучасць, уладарны.
У. чалавек.
У. позірк.
2. (звычайна з адмоўем). Які мае права, уладу што-н. рабіць.
Не ўладны загасіць такі агонь.
3. перан. Неадольны, усемагутны.
Уладнае пачуццё.
|| наз. ула́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
compelling [kəmˈpelɪŋ] adj.
1. неадо́льны; неадхі́льны;
a compelling desire неадо́льнае жада́нне;
compelling force неадо́льная сі́ла
2. захапля́льны; прыва́бны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
intractable [ɪnˈtræktəbl] adj. fml
1. непако́рны, незгаво́рлівы; упа́рты (пра чалавека)
2. неадо́льны, неперамо́жны;
an intractable problem неадо́льная прабле́ма
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nieprzekraczalny
неадольны; непарушны;
w terminie ~m — у вызначаны тэрмін
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nieprzezwyciężony
nieprzezwyciężon|y
непераможны, неадольны;
~a niechęć — неадольная непрыязнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ка́шаль, ‑шлю, м.
Раптоўныя сутаргавыя выдыхі, якія суправаджаюцца хрыпамі і шумам (пры запаленні дыхальных шляхоў і інш.). Кашаль душыць. □ Праз дзве-тры хвіліны зноў пачуўся кашаль, хваравіты, неадольны. Кулакоўскі. [Маці] увесь час мучыў сухі надрыўны кашаль. Хомчанка. // Разм. Хвароба, якая суправаджаецца гэтай з’явай.
•••
Як хваробе кашаль — ніколькі, зусім (не патрэбен, не памог). [Лютынскі-бацька:] Памагла мне твая пісаніна, як кашаль хваробе. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неотрази́мый
1. неадхі́льны; (непреодолимый) неадо́льны; (непобедимый) неперамо́жны; (убедительный) перакана́ўчы; (непоколебимый) непахі́сны;
неотрази́мый уда́р неадхі́льны ўдар;
неотрази́мый на́тиск неадо́льны на́ціск;
неотрази́мая си́ла неадо́льная (неперамо́жная) сі́ла;
неотрази́мые до́воды непахі́сныя (перакана́ўчыя) до́вады;
2. (восхитительный) чаро́ўны; (захватывающий) захапля́ючы; (обаятельный) прыва́бны; абая́льны, надзвыча́йны;
неотрази́мый го́лос чаро́ўны го́лас;
неотрази́мое впечатле́ние надзвыча́йнае ўра́жанне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pokonanie
pokonani|e
н. пераадоленне; перамога;
nie do ~a — непераможны; неадольны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nieodparty
nieodpart|y
1. неадхільны; неадольны; неабвержны, неабвяргальны;
~e zarzuty — неабвяргальныя абвінавачанні;
2. чароўны; абаяльны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)